5 అన్ తోద్ ఇంతె నా ఈ రాడెర పిల్ల నాత్తి వత్న తక్లిబున్ సియ్సా నంసాద్. అదుంఙ్ ఎత్తి ఈ పిల్లంఙ్ న్యాయ్ కల్సాత్ నత్తి గడి గడీ వత్న కిస కీస కాలెంఙ్ తొద్ ఇసా తన్నె మనుత్ ఇన్ తెంద్.
గని యేసుంద్ అదుంఙ్ తనయ్ ఇడెతెంద్. అన్నె సిసువత్న అమ్నున్ వింతికల్ ఇంతెర్, అదున్ పనుక్ తానుంఙ్ ఇంతె అద్ వపోయ్సా అమ్నున్ వెంట వర్సానన్సాద్.
అపుడ్ అముదు ఇన్నె దొస్త ఎద్దకాడీతుంఙ్, అముదు సులుత్ సియెంఙ్ సాల్సెటా అండేనాయ్ లజ్జంఙ్ వర్సెటా సురుమ్ వెలెంఙ? ఇనుంఙ్ వెన్కత్ అనెకా సిమ్కన తపతోసెటా ఇముంఙ్ సియ్సాద్.
అది పట్నముత్ ఒక్కొ రాడెర పిల్ల అండిన్. ఆ రాడెర పిల్ల, అముదు న్యాయ్ అదికారున్వై గడి గడీ వార్స, “సాబ్! అన్ అని అన్నె సెలకేరె గొట్టిన్ న్యాయం కాల్” ఇసా నన్నేంద్.
తే అమ్నుంఙ్ ముండటడ్ విడెకర్ “దబ్ అన్” ఇసా సెయ్తెర్. గని అముదు పెన్న ఇంకా జోరనట్, “దావిద్ పోరక్ ఎన్నివ! అన్ పొయ్ దయ్దయాఓలిప్!” ఇసా వాపొయ్తెంద్.
మరొక్కొరుంఙ్ ఇడ్త వెన్కత్ ఒక్కొ వేల అన్ అర్హత ఒడిల్సాతొ తనెదొఇసా అన్నె మెనున్ ఒయ్దూక్, అదున్ అనుంఙ్ రొబాడ్ననంఙ్ ఇదర్సాత్ ఇసా ఇందూన్.