15 అపుడ్ అవ్ర తన ఒక్కొద్ తన్నె సోయ్ ఎద్దదున్ ఓలుత్, జోరకత్న “దెయ్యమున్ మహిమ వక్కద్!” ఇసా, వెన్కవై మలయుత్ వతెంద్.
మన్కకెరె గార్ది అమ్నున్ ఓలుత్న అర్సతెంద్ కాంతెర్ అని అమన్కకెరుంఙ్ ఇంట అదికార్ సియత దెయ్యముంఙ్ స్తుతి కత్తెర్.
వెంటని ఆ లక్విట్టద్ సులుత్ ఇల్లత్ తన్నె చప్ర తడకన్ సుముత్ సిమ్కన మంది ఓలెంఙ్ అడసా కురియుత్ సెద్దెంద్. అదున్ ఓలుత్న అత్తి అనెకార్ సిమ్కన కమ్ల్ఎద్దెర్. అమ్ ఇటదున్ ఎప్పుడి ఓలెతమ్ ఇసా దెయ్యముంఙ్ స్తుతికత్తెర్.
అద్ ఎద్ద వెన్కత్ యేసుంద్ అమ్నున్ గుడిత్ కలయుత్న, “ఓల్! నీ సోయ్ ఎద్దీ. పాపు కలెకావున్ సాయ్, తోదింతె ఇదుంఙ్ ఎన ఎక్వ విరోద్!” ఇసా ఇంతెంద్.
ఇన్డీ అముదు, “అన్ నమ్సనడ్డ్ ప్రబు” ఇసా అమ్నున్ మొక్నెంద్