17 అమ్నుంఙ్ బుద్ది వత్తిన్ అప్పుడ్, అన్నె బానె ఎల్లత్ ఎత్తెఓ మంది కుల్కలకెరున్ సుకమ్ తా సంది అన్సాద్. గని అన్ ఇత్తి సంది తోసెటా తిక్సనాంసాత్.
తే అముదు గుల్ కారవ్రుత్ అండకాడితుంఙ్, తుర్రె తినెకా పొట్టున్ ఎన తిత్న పెట్టెన్ నిడ్పత్ ఇసా ఓల్నెద్. గని అమ్నుంఙ్ ఎరి తనయ్ తినెంఙ్ సియెతెర్.
తే అమ్నున్ పుర్పెతెర్. అబ్రాహామ్ దనవంతక్ పాతాలముంఙ్ దుకమ్ బొగిల్సా తల్లున్ ఎత్తుత్ పొయ్ ఓల్తెద్. అపుడ్ గుల్ దావ్ అబ్రాహామ్ అని అమ్నె బాజుంఙ్ లాజర్ ఉద్దుత్ అనెకాంద్ కాడ్కెదెద్.
మన్కకెర్ తనెద్ ఎద్దిన్ అదున్ ఓలెంఙ్ కురియుత్ వత్తెర్. ఔర్ యేసుకున్వై వత్తెర్ తె బూతు అంట్త కురియ్త మన్కక్ జుంఙ్ తొడుత్న సోయ్ ఎత్న సొబానాడ్ యేసునే గెట్టమేర ఉద్దూత్ అనెకానున్ ఓల్తేర్ ఔరుంఙ్ అర్రి వత్తిన్.
అప్పుడ్ పేతురునుంఙ్ లెస్తెంద్ వత్తిన్. అముదు, “ప్రబుంద్ తన్నె దూతున్ పన్కుత్న హేరోద్ బందన్ తన్న అని కరెయ్ ఎరెంఙ్ ఇసా ఓల్సా అనెకా యూదు తన్న, అన్న బత్కిప్తెంద్. ఇత్తి తనయ్ అన్మన్ తోతెద్” ఇసా తన్నెత్ తన్ని ఇంతెంద్.
ఇదున్ వింత్ మందినె మన్ల మెలగ్తెవ్. ఔర్ పేతురున్ మల్ల మరొక్కొ అపొస్తులున్, “దాదకేర్! అమ్ తనె కద్దున్?” ఇసా వెల్తెంద్
వకా వరేకద్ సిమ్కన వేలంఙ్ఙ. అదుఙి, మఙ్సా అనెకని నీ ఊసరెర్. తిక్తని అవౌరత్రనా సుల్. క్రీస్తున్ ఇన్ పొదె కురియ్సంద్, ఇసా వాయుత్ అండద్.