5 గని తిక్తా వెన్కత్ న్యాయ్ ఇమున్ నరకమ్త తపెకా అదికార్ తా దెయ్యమున్ అర్సుర్. సిరిప్ అమ్నుని అర్సెంఙ్ ఇసా ఇముంఙ్ ఇడ్సనాంసాత్.
ఆత్మన్ సరీర్ అలంసెట సెత్తన్ అలఙెకరుంఙ్ అర్సనెర్. గని న్యాయ్ సబా ఆత్మన్ సరీర్ నరకముత్ తప్పుత్ నాస్ కలెకనునీ దెయ్యముఙి అర్సుర్.
మల్ల అముదు ఎడమవై అనెకరున్ ఓలుత్, సపంఅనెకరార, అన్ సాయుత్ సెర్! బూత్ నుంఙ్ అద్నె దూతులుంఙ్ తయార్ కత్త ఎప్పుడి అనెక కిసుంఙ్ సెర్.
ఇవ్రు ఎప్పుడి సిక్స, నీతి తిక్తవై పానం అనెకవై సెదర్.
గని అన్ ఇముంఙ్ ఇడత్. ఎంద అమ్నె దాదక్ బాయిన్ పొయ్య అగమ్మి రాగ్గుంఙ్ వరద్ అమ్నె సిక్స సదర్ దెయ్యం తన్నట్ ఎరద్. అని ఎంద తన్నెదాదక్నెత్ బద్నం కద్దంద్ అమ్నుంఙ్ పరలోకముత్ న్యాయ్ సబాతన్ న్యాయ్ ఎరద అని ఎద్దెన అమ్నె దాదకున్ బైతడ్ ఇందద్ అముదు నరకమ్ కిస్త నెగడింఙ్ సెద్దాంద్.
నీర్ ఉసరాడ్ అనురు. అన్ ఇమ్ముఙ్ సట్టం ముండటి ఇడ్తన్.
ఈ గొట్టిన్ ఎరి వినెంఙ్ తోద్. తన్నె దాదకేర్ మోసం కలెంఙ్ తోద్. తానుంఙ్ ఇంతె ఆమ్ ఇదుంఙ్ పేలెని ఇడ్డుత్ అర్పులిప్తెతియ్ ఈ గొట్టిత్ ప్రబున్ ఇదర్సంద్.
పానం అనెకా దెయ్యమ్నె కెయ్యుత్ అనెకాద్ గూల్ అర్రిత గొట్టి.
పాప్ దేవదూతు నాయ్ సాయ్సెట దెయ్యం ఔరున్ సంకెలలడ్ సుముత్ సియుత్ గుల్ సిర్మినత న్యాయ్ సటీ ఇట్టెద్
అముదు, “నీర్ దెయ్యముంఙ్ అర్రిఙ్ అర్సుత్. అంనుంఙ్ మహిమ సియుర్. అన్నె మన్కకెరుంఙ్ న్యాయ్ కలెక వెల వత్తిన్. అదుంఙ్ ఎత్తి బూమిన్, ఆబారున్, సమ్దురున్, బూమి పొల ఈర్నె జల్లున్ గడిప్తనున్ మొకుర్.” ఇసా జోరనట్ ఇడుర్.
ప్రబు నీవి మత్రమ్ పరిసుదునీ, ఇనుంఙ్ అర్సెటర్ ఎర్? ఇన్నె పేరున్ మాన్ సియెకర్ ఎర్? ఇన్నె న్యాయ్ క్రియా సదరుంఙ్ కారిల్తె. అదుంఙ్ ఎత్తి సదర్ జాతిక్లకెర్ ఇన్నె సన్నిదింఙ్ వత్న ఇన్ మొక్దర్.”
తికెకదున్ పాతాలముంఙ్ కిస్నె బట్టిత్ జొపిడెకద్ ఎద్దిన్. ఈ కిస్ ఇంతె పెన్న తికెకాద్.