41 పేతురు, “ప్రబు! నీ ఈ ఉదహరన్ అముంఙ్ సటీ ఇడ్సాతివా సదర్ మందింఙ్ సటియే?” ఇసా వెలుత్ ఓల్త్తెర్.
అన్ ఏద ఇముంఙ్ ఇడ్సాత్ అద సట్టముంఙి ఇడ్ సాత్ ఉసారడ్ అండ్రు.
మల్ల అముదు వాతన్న ఆ తురెకరున్ ఓలుత్న సీమోన్ పేతురుంద్ ఇంతెంద్. ఎ సిమోన నీ మంఙ్ తివా? ఒక్కొ గట్ట ఎన ఉసర్ అనెంఙ్ సాలేవ?
తన్నె మాల్కక్నె మన్నున్ ఒర్కిలుత్ గినా, అమ్నుంఙ్ మనుంఙ్ తోసెటా పని కలెకా సేవకుంఙ్ ఎక్కువ పెట్ల తక్ తా.
గని ఒర్కి తోసెటా కరాబ్ పనిక్ కత్తనుంఙ్ కామ్తి పెట్ల తక్ తా. దెయ్యం తముంఙ్ ఎక్వ సియ్తన్ తన కొన్సెమి వెల్దంద్. పేరెత్ సియ్త నంతనట్ సియ్తదుంఙ్ ఎన ఎక్వ వెల్దంద్.
సింకనంఙ్ సదర్ అంతేయ్ వేలంఙ్ ఎర్సద్ మెరవత్తిన్. ఆదుఙి సోయ్త బుద్దినడ్ ఆత్మాన్ సొయాడ్ ఇడూర్ అప్పుడ్ నీర్ అపూడ్ నీర్ పార్తన కలెంఙ్ సలతీర్.
నిగ్రని ఇడుత్ ఉసార్డ అనెంఙ్. ఇమ్మె దుస్మన్తర్ సైతనున్, మన్సియ్తె సివ్విలన్ ఎరుఙ్ అర్ర్సీపుదున్ ఇస తిరుగొర కీరవ్సనంద్.