14 అపుడ యేసుంద్, “దాద కేర్! ఇమ్మె తస్వ కలెఙ్ తోద్తె ఇమ్మె నాడుమ్ ముడెకాంద్ పుత్తెంఙ్ అన్న ఎరా నెమిప్తెర్?” ఇసా అమ్నున్ వెలుతొల్తెర్.
ఆ మంది తన ఒక్కొద్, “గురుజి! బాంద్ కమయ్ కత్త జాయ్జతున్ పైయ్ ఇసా అమ్మె దాదక్ కున్ ఇడ్డ” ఇసా ఇంతెద్.
జామాటింఙ్ పెనొక్కొద్ పేతురునున్ ఓలుత్న, నీనై అమ్నున్ వెంట్టతని ఒక్కొని ఇంతెంద్. అదుంఙి పేతురుంద్, అన్ ఎరెన్ తా ఇంతెంద్.
అముదు ఔరె విస్వాసమున్ ఓలుత్న కుంటిన్ ఇంతెంద్ దదా ఇన్నె పాప్ మాప్కల్.
యేసుంద్ ఔర్ తన్న బలవంతమడ్ రాజక్ కాలెంఙ్ కల్సతిరిసా ఒర్కిల్ తెంద్. అదుంఙ్ ఎత్తి అముదు ఒక్కొదీ మెట్పోయ్ సెద్దెంద్.
అపుడ్ బాయి ఇంతిన్తొద్ ప్రబు! ఇసా అద్ద ఇంత్తిన్. “యేసుంద్ అనీ ఇనుంఙ్ సిక్స సియెన్. సే! ఇడితన పాప్ కన్నెమ్.”
అదుంఙ్ ఎత్తి మరొక్కొరెత్ న్యాయ్ కలెకని ఏనివేకద్, ఇనేత్ నీవి మాప్ ఇడ్డెంఙ్. ఎదున్ బదోల్ ఎక్కద్ మరొక్కొనుంఙ్ న్యాయ్ ఇదర్సాతివొ అదున్ బదోల్ నీవి దొస్ ఇసా న్యాయ్ కల్సతీ. తానుంఙ్ ఇంతె నీ ఎపనిక్ బదోల్ న్యాయ్ కల్సతివొ అదుని నీ నాయ్ కల్సతీ తా?
ఆపనిక్ కలెకరుంఙ్ న్యాయ్ కల్సా అదవులునీ కలెకా ఒక్కొ మన్కక్, దెయ్యమ్నె న్యాయ్ వెలంఙ్ సుకడిపతీ?
అద్ కరెయ్ గని దెయ్యమున్ ముండట్ వెలెకానీ నివేనీ? దుర్రనే దుత్ తా అమ్మున్ ఇంతిన్ అన్ తనుంఙ్ ఇనంఙ్ కత్తీ ఇసా తయార్ఎదద్ తన్ తయార్ కతదున్ ఇడెంఙ్ సాలదా?