74 నేండె విరోద్లె కెయ్తన నేండున్ దెయ్యం సొడపెంఙ్.
దెయ్యంన్నె తన్నె విరొదికున్ విరోద్ కత్న నేండున్ విరొదకలెకర్తన్న రక్స.
అని నేండె దొడంద్ అబ్రాహాముంఙ్ గొట్టి సియుత్ తన్నె కత్తా పరిసుద్ద కర్రున్ దెయ్యం అది కత్తిన్
నేండె జిందగన్ లోపా సింకాన దినలుంన్ దెయ్యం ముండట్ పరిసుద్దనడ్, అని నీతినాడ అమ్నున్ ముండట్ అనెంఙ్.
ఇంతె నీర్ ఇండి పాప్ సియ్యెకాద్ దెయ్యమ్నె గడియకెర్. పవిత్రత అదున్ పలితం. అద్నే ఆక్రి పలం ఎప్పుడి అనెకా పానం
తనుంఙ్, ఇంతె మల్ల అర్సెంఙ్ పాతన్ ఒర్కి పడుత్ నీర్ సుమ్ తాద్ బానిసాలెత్న ఆత్మ ఏరెద్, దత్తక్ సుం తా పోరక్. ఆ ఆత్మాన్ వలాడి నేండ్, “అబ్బా! బబా!” ఇసా దెయ్యమున్ కూగ్సతుమ్.
దెయ్యం నేడుంఙ్ సక్తి, ప్రేమ్, నిగ్రాన్ కలెకాద్ ఆత్మని సియ్తెంద్ గని పిర్కితనం అనెక ఆత్మన్ సియ్యెతెంద్.
మల్ల విదమడ్ తికేకా అరినడ్ బాత్కుత్ అనపగొల్ బానిసాగా బత్కసా అనెకరున్ సొడపెంఙ్ అముదు అనంఙ్ కతెంద్.
ఇక ఎప్పుడి అనెక ఆత్మ వాలడ్ ఎటది అన్మాన్ తోసెటా దెయ్యముంఙ్ తన్నెత్ తాని బావు క్రీస్తునె నెత్తుర్ రడ్, పానంఎత్న దెయ్యమ్నె సేవా కలెంఙ్ కరాబ్ పనిక్ తనట్ నెడ్డె మన్ సాక్సమున్ ఎంత్తెయో సోయ్ కల్సాదో విచార్ కలుర్!
ఇనుంఙ్ వరెకా కస్టలున్ బదోల్ అర్సనెమ్. విన్, ఇమున్ పరిక్స ఓలెంఙ్ సైతన్ ఇమ్మత్తి కొంచెం మందిన్ జేలుత్ తపెకాంద్ అన్సాద్. పది దీనా హింసా అంసా. తీక్నంత్తెత్ ఇమన్దరడ్ అన్. అన్ ఇనుంఙ్ పానంనె ముకుట్ సియ్సాత్.