1 అముదు సెసాననెఙ ఒక్కొ జన్మిత తన గుడ్డిన్ ఓల్తెంద్.
అత్తి పవుత్ ఇద్దర్ గుడ్డి మన్కకెర్ ఉదుత్ అండెర్. యేసుంద్ ఆ పవడ్ సెసా నంసద్ ఇసా వింత్న జోరకత్ వాపొయ్తెర్. ప్రబు దావిద్నె పొరా అమున్ పొయ్ కివ్కల్. ఇసా వపొయ్తెర్.
యేసుంద్ అత్రనట్ కురియుత్ అడ్సా సెరెంఙ్, ఇదర్ గుండిక్ వపొయ్సా అమ్నున్ వెన్కవై వాతెర్ దావిద్నె పోర నీ, అమున్ పొయ్ కివ్ కాల్.
యేసుంద్ అమ్నెతక్కున్ వేలుత్ ఓల్నేద్. ఇమ్నుంఙ్ అనంఙ్ ఎత్నఏన్నిగొల్ ఎర్సద్? అముదు ఇసాద్ సిన్నం తన.
అపుడ్ బరసల్కుత నెత్తుర్ సెరెక దుక్కంత ఒక్కొ పిల్ల అడ్డిన్. అద్ అద్నె సిమ్కన ఇస్టెదున్ మంద్దులకెరుంఙ్ సియుత్ తిర్పితిన్ ఎనా ఎరి ఆ పిల్లన్ సోయ్ కలెఙ్ సాలేతెర్.
అత్తి అనెక రంతన్న ఒక్కొద్ తిస్ఎన్మిది సాల్కు తానా దుకమడ్ అండెద్.
ఇదున్ వింత్న ఔర్ అమ్నున్ దన్పెంఙ్ ఇసా గుండ్లు సుమ్త్తెర్. గని యేసుంద్ ఔరుంఙ్ కండ్కెర్సెట డాఙుత్న ఆ గుడిత్ కురియుత్ సెద్దెంద్.
అమ్నె సిసు అంనున్, “రబ్బీ! ఇమ్ద గుడ్డి లగీ జన్మవాతేద్ దే! ఎర్ పాప్ కతెంద్ ఇసార్? ఇమ్ద మరి ఇమ్నె బాంద్ అమ్మ యే?” ఇసా వేల్తొల్తెర్.
లుస్త్రత్ ఇంద్ కుంటింద్ లంఙ్ జన్మిల్ తన తెంద్. ఎప్పుడి అడ్గెంద్. ఒక్కొ కుంటింద్ అండెద్.
ఆద్దీ వేలంఙ్ బత్కెకర్ పౌలునె కెయ్యుత్ పామ్ వ్రెలడ్స అనెఙ ఓలుత్ ఔరెత్ అవ్రి, “ఇంద్ ఒక్కొ తాకత్ తంద్ ఎనా ఎద్దన్! సందూర్ తన గెల్తెంద్ గని, దెయ్యం అమ్మున్ బత్కెంఙ్ ఇడెతిన్” ఇసా ఇంతెర్.
సమత్కరడ్ సోయ్ ఎద్దద్ మన్కకక్ సాడిస్ సాల్కు దట్తంద్ అముదు.
అత్తి ఎన్నమేది సాల్కు తన్ లాక్వనాడ్ తేర్ సుమ్ముడు “ఐనెయ” పేర్ తాంద్ ఇనెకనున్ కలైరయ్