53 నీ అమ్మె బాంద్ అబ్రాహాముంఙ్ ఎన ఎప్పుడి? అముదు తిక్తెంద్. ప్రవక్త కెర్నాయ్ తిక్త్తెర్. ఇన్నె మనుత్ నీ ఎన్ని విసాతి?” ఇసా ఇంతెర్.
అన్ ఈ గుడిత్ మందిరుఙ్ నాయ్ దండి ఇత్తి అస్సంద్. ఇసా ఇముంఙ్ ఇడ్సా నన్సాత్.
అని అబ్రాహామ్ అమ్మె బాంద్ అన్సాద్ అమ్ మరొక్కొరుంఙ్ ఎన సోయ్ అన్సాంతుమ్ ఇనంఙ్ ఇమ్మె మనుత్ విచార్ కన్నెర్. తానుంఙ్ ఇంతె అన్ ఇముంఙ్ ఇడసత్, దెయ్యం అబ్రాహాముంఙ్ ఈ గుండ్ల వాలడ్ పోరకేర్ బనపెంఙ్ సాల్సద్.
అందుఙి యూదు, “నీ మన్కక్ నీ ఎత్న ఇన్నెత్ నీ దెయ్యంనన్ ఇసాతి. విరొద్ కతదుఙ్ ఇన్ గుడ్లడ్ లగప్తన్ సొయ్త పనిక్ కతదుంఙ్ తొద్” గని అమ్నడ్ ఇంతెర్
ఆ మంది మిరయుత్ అమ్నాడ్, “క్రీస్తు ఎప్పుడి అన్సాద్ నియమ్ సాస్త్రముత్ అండాద్ ఇసా విన్తమ్. ‘మన్కన్ పోరక్ పొయ్ ఎత్తెకద్ ఎరెఙ్’ ఇసా నివెనంఙ్ ఇడ్సతీ? ఈ మన్కనె పోరక్ ఏంద్ ఎన్నెంద్?” ఇన్తెద్.
యూదు పిలాతున్ ఇంతెర్, అముంఙ్ ఒక్కొ నెకి అన్సాద్, అముదు తన్నెత్ తనీ దెయ్యమ్నె పోరక్లాఙ్ ప్రచరం కల్సాద్ అదుంఙ్ ఎత్తి, ఆ జీమెదర్ సుమ్తే అముదు తికెంగి పాజే, ఇంతెర్.
నీర్ అమ్మె తొలెనితార్ దొడా యాకోబ్ ఎన సోయ్తరా? అముదు ఈ నువ్విన్ అముంఙ్ సియ్తెంద్. ఈ నువ్విత ఇరున్ అముదు, అమ్నె కీకె, అమ్నె డొరియకే ఉండే” ఇసా ఇంత్తిన్.
“అముదు ఆలపుసేక జీరి ఎరెకడ్, దెయ్యమున్ అన్నె బాంద్ ఇసాద్. అనంఙ్ కత్న తన్ దెయ్యమున్ వెంటా అనెంఙ్ కిర్వసాద్ ఇదుంఙ్ వాలడ యూదూ అమ్నున్ అల్ఙేఙ్ ఇసా జోరకత్తెర్ ఔర్” ఇసా ఇంతెర్.
యేసుంద్, “ఇద్ కరెయ్. అబ్రాహామ్ జన్మిలెంఙ్ పేలెయ్ అన్ అన్సాత్” ఇసా ఇంతెంద్.
తొలెనితార్ ఇవ్రి ఔర్. మేన్తా రితినడ్ క్రీస్తు వత్తిన్ కరెయ్ ఇవ్ర తానై. ఇమ్దు సిమన అదికారి దెయ్యం, ఎప్పుడి స్తుతియోగ్య, ఆమెన్.