43 నీర్ అన్నె గొట్టికున్ వినెర్ అదుంఙ్ ఎతి అన్ ఇడ్డెక ఇముంఙ్ అర్తం ఎరే.
ఈ మందినె మున్సూత్ సెద్దిన్. ఔరుంఙ్ కెవ్వు సెద్దర్ లాంఙ్ అన్సాద్. ఔరె కండ్లు గుడ్ఇక్ ఎద్దె. ఔరె కండ్లాడ్ ఓలుత్, కెవ్వులాడ్ వినుత్, మన్నాడ్ విచార్ కత్, మన్నూన్ బద్లిపుత్ అనున్ వాలడ్ సోయ్ ఎరెంఙ్ వీల్ తోసెట ఎద్దిన్. అద అన్వై తిర్గత్ అనెఙ్ అండె సోయ్ ఇదర్తనెరన్.
ఇద్ కరెయ్. దెయ్యమ్నె పోరకుఙ్ అవజ్ తిక్త్తెన ఔర్ వినెక కాలం వర్సనంసాద్. పంగినీ వత్తిన్. ఆ అవజున్ వింతర్ కొత్త బత్కున్ సుమ్దర్.
అన్అన్నె బాన్నె పెరడ్ వత్తన్. అన్ నీర్ ఒర్కిలెతిర్. గని ఒక్కొ మన్కక్ తన్నె పెరడ్ వత్తె అమ్నున్ నీర్ ఒర్కిల్సాతిర్.
అంనె సిసు విత్న గుల్ మంది, “ఈ ఇడ్డెకాద్ గుల్ కట్టిన్తద్. ఇదున్ ఎర్ ఒర్కిల్దర్?” ఇసా ఇంతెర్.
దెయ్యమ్నె మన్నడ్ ఇదరెఙ్ ఇసా నిర్నయ్ సుమ్తంద్ అని ఇదరెకా గొట్టి దెయ్యమ్నె వాలడ్ రొబట్టినో తొడొ అన్నే సొత గొట్టిన్ కరిప్సద్.
అముదు తన్నె బానున్ బదోల్ ఇడ్సాద్. ఔర్ అర్తం కలెతెర్.
అబ్రాహామ్ జవాబ్ ఇడ్సా, ఇద్ కరెయ్. పాపం కత్తద్ ప్రతి ఒక్కొద్ పాపుంఙ్ గడియక్ ఎర్సాద్.
“అబ్రాహామ్ అమ్మె బాంద్” ఇసా ఔర్ సమాదానం ఇడ్తెర్. అప్పుడ్ యేసు, నీర్ అబ్రమ్నె పొరకెరెరతె అబ్రాహామ్ కలెక పనికున్ కనీర్.
స్తెపను సందేసం అండిగప్స, “ముర్కకేర్! ఇమ్మె మన్లు యూదులు ఏక్కద్ ఔరె” మనులాఙ్ అస్సావ్. ఇమ్మె కేవ్వు దెయ్యం సందేసమును వినేకాందుఙ్ తొంద్ ఇస్సావ్. నీర్ ఇమ్మె వేండ్లకేర్ అండగ్తేతి అండ్గ్సనసతిర్. ఔర్లాఙ్ నీర్ గిన సాట్టం వేలలా పవిత్ర ఆత్మన్ విరొది కాల్సాతిర్.
అమ్నున్ కరిపెకాంద్ ఎంది తోతెంద్, దెయ్యమున్ కిరవేకది తొతేంద్.