36 అనుంఙ్ సటీ కిర్వసాతిర్, గని ఒర్కిలెర్. అన్ అనెక జాగంఙ్ నీర్ వరెర్ సలేర్ ఇసా అముదు ఇనెకద్నె అర్తం తానెద్?” ఇసా ఔరెత్ అవ్రి ముట్టెర్.
ఆ మంది మిరయుత్ అమ్నాడ్, “క్రీస్తు ఎప్పుడి అన్సాద్ నియమ్ సాస్త్రముత్ అండాద్ ఇసా విన్తమ్. ‘మన్కన్ పోరక్ పొయ్ ఎత్తెకద్ ఎరెఙ్’ ఇసా నివెనంఙ్ ఇడ్సతీ? ఈ మన్కనె పోరక్ ఏంద్ ఎన్నెంద్?” ఇన్తెద్.
పోరకేర్, ఇంక ఆ కొన్సెం కాలం అన్ ఇముంఙ్ అంసాతున్. ఇనుఙ్ సటీ కిరవ్సాతున్. గని, అన్ యూదులుఙ్ ఇడ్ఎతెతి ఇముంఙ్ దెకుల్ ఇడ్సనంసాతున్, అన్ సెద్దా జాగత్ నీర్ వారెతిర్.
అదుంఙ్ ఎత్తి నికోదేము, “ఓక్కొ మన్కక్ పబ్గ ఎద్దె మల్ల ఎనంఙ్ జన్మ వద్దద్? మల్ల జన్మ వరెంఙ్ అమ్మనె పెటెత్ పెనా ఒక్కొఉసాట్ సెరెంఙ్ సలేమ్ తా!” ఇసా ఇంతెంద్.
“అద్ ఎనంఙ్ ఎరెంఙ్ సాలదే?” ఇసా నికోదేము వెలుత్ ఓల్తెంద్.
అముదు, “అన్ పరలోకం తన్నడిగుత్ వత్త అంబలున్” ఇసా అముదు ఇడ్తదుంఙ్ యూదు దొడా సైగెకద్ రెగ్తెర్.
యూదు అదుంఙ్ వెన్కత్, “నేండుంఙ్ తన్నె సరీరమున్ ఇమ్ది ఎనంఙ్ నేండుంఙ్ సియ్దద్?” ఇసా ఔర్ ఇన్నెర్.
అంనె సిసు విత్న గుల్ మంది, “ఈ ఇడ్డెకాద్ గుల్ కట్టిన్తద్. ఇదున్ ఎర్ ఒర్కిల్దర్?” ఇసా ఇంతెర్.
అనుంఙ్ సటీ నీర్ కిర్వసాతిర్. గని అన్ రొంబడెన్. అన్ అనెక జాగంఙ్ వరెంఙ్ సాలెర్ ఇసా ఇంతెంద్.
యేసుంద్ పెనొక్కొ మట్ ఔరున్, అన్ సెసాత్. నీర్ అనుంఙ్ సటీ కిర్వసాతిర్. గని “అన్ సెరెకా జాగంఙ్ నీర్ వరెంఙ్ సాలెర్.” తానుంఙ్ ఇంతె నీర్ ఇమ్మె పాప్ లడ్ తిక్త్తిర్ ఇసా ఇంతెంద్.
సాదసీద మన్కక్ దెయ్యనె ఆత్మ బదోల్ సుంతెంద్. తానుంఙ్ ఇంత్తె అదా అమ్నుంఙ్ తెలివి తక్వ కన్కెరసా. అదవున్ బక్తి కలెకర్ లంఙ్ ఓల్సార్ వేల్తోలెంఙ్. అదుంఙ్ ఎత్తి అముదు అదవ్లున్ ఒర్కిలెత్తెంద్.