14 పండ్గుఙ్ సార్సం ఎరెంఙ్ పేలెయ్ యేసుంద్ గుడిత్ సెత్న బొద ఇడెంఙ్ మొదలింట్టెద్.
యేసుంద్ గుడిత్ సెత్న అత్తి విరెకరున్ సుమ్మెకారున్ సిమ్కన మందిన్ పుస్తెద్. పైసె దిడినడ్ సుమ్మెకరె టెబల్కున్, పారెవలున్ విరెకారె పిటలున్ జొపిటెద్.
మల్ల యేసుంద్ మన్కకేరే గారిదిత్ గాదియ్తేద్. డొగ్గన్ సుమేకారలాంఙ్ తల్వరసిల్, టేగ్రిక్ కొరుతు అనును సుమేకాదుగు కురుయుతు వర్సర్ అర్దినంఅన్ గుడిత్ ఉద్దుత్న ఇముంఙ్ కారప్స అనేగ్న నీర్ అనును తనుంఙ్ సుమేతిర్
అనంఙ్ ఎద్ద వెన్కత్ అముదు రోజి మందిరుంఙ్ సెత్న, బొదా ఇడ్సానంన్నెంద్. గని దండి దెయ్యలకెర్, సాస్త్రిక్ అని యూదులె దొడా అమ్నున్ ఎనంఙ్ అల్ఙేఙ్ ఇసా ఔర్ పిలన్తప్పెకాద్ మొదలిట్టేర్.
యేసుంద్ సమాదనం ఇడ్సా, “అన్ కరెయ్ ఈ దున్యతరున్ వెంట ముట్టన్.” అన్ ఎప్పుడి యూదులె సావ్డిక్లెంఙ్, గుడిక్ లెంఙ్ ఉపదేసం ఇడ్తన్. డపుత్ తనయ్ ముడెతన్.
అద్ ఎద్ద వెన్కత్ యేసుంద్ అమ్నున్ గుడిత్ కలయుత్న, “ఓల్! నీ సోయ్ ఎద్దీ. పాపు కలెకావున్ సాయ్, తోదింతె ఇదుంఙ్ ఎన ఎక్వ విరోద్!” ఇసా ఇంతెంద్.
యూదూలె పార్తన సాలా గుడ్సెలె పండుగ్ మెరా వత్తిన్.
అదుఙి యేసుంద్ గుడిత్ గొట్టి ఇడ్సా, నిర్ అన్ అన్ ఒర్కిలెర్, అన్ ఎతారానొ ఒర్కిల్సాతి, అనుంఙ్ సటి అన్ వరెతన్, అన్ పన్కతద్ కరెయ్, అమ్నున్ నిర్ ఒర్కిలెర్.
పండ్గుంఙ్ ఆక్రి దినం అని ముక్యదినం, ఆ దినం యేసుంద్ ఇలుత్ జోరకత్న, “ఈర్ అడ్తంద్ అన్ మెర వరెంఙ్ వంద్. వత్న ఈర్ ఉన్నెంఙ్ వంద్.
మరొక్కొజీర్ తొల్లిని పొద్కురియెంగయ్ అముదు పెన్న గుడిత్ కండ్కెద్దెద్. అత్తిమందీఅమ్నున్ తిర్గొరా మిరయ్త్తెర్. ఔరుంఙ్ బొద ఇండ్డెంఙ్ అముదు అత్తి ఉద్తెంద్.
అముదు సాదరున్ గుడిత్ దన్ తప్పెకా జాగత్ ఇల్లుత్న ఈ గొట్టిక్ ఇడ్సా ముట్టెంద్ ఇమ్నున్ ఏదీ కట్టెతెంద్; తానుంఙ్ ఇంతె అమ్నె వేల ఇంక్క వరెతిన్!