37 బాంద్ అనుంఙ్ ఇడతర్ సిమ్కన అన్వై వద్దర్. అన్వై వత్తరున్ ఎరునీ అన్ తోద్ ఇనెన్.
కొసెంఙ్ సాల్సెటా వెకమున్ కొస అలయ్తర్ నీర్ సిమ్కన మంది అన్వై వార్ర. అన్ ఇముంఙ్ సుకమున్ సియత్.
తానుంఙ్ ఇంతె పైలి క్రీస్తు, పైలి కబుర్లకెర్ వత్న, జమిల్తె దెయ్యమున్ నివ్డిప్తరున్ మొసం కలెంఙ్ సోయ్త కార్యి, గుల్ సిన్న ఓలిప్సార్.
అన్ ఇంక ఈ దున్యత్ అనెన్ గని ఔర్ దున్యత్ అంసార్. అన్ ఇన్వై వర్సాత్. పవిత్ర దెయ్యం బాంద్, నీ అనుంఙ్ సియుత్ అమ్నె పేరున్ వాలడ్, నెమ్ ఒక్కొది అండె ఔరున్ కాపాడు.
నీ ఇన్నె కీకెన్ సియ్ తా ఔరుఙ్ సిమ్కన అముదు ఎప్పుడి పానం సియ్యెకాంద్ నీర్ అమ్నున్ అదికార్ సియ్తెర్.
“బాంద్, అన్ ఎత్తి అంసాతొ, నీ అనుంఙ్ సియ్తర్ అన్ వెంట అనెంఙ్ ఇసా, నీ అనుంఙ్ సియ్త మహిమన్ ఔరు ఓలెంఙ్ ఇసా అన్ అసా కల్సాత్. తానుంఙ్ ఇంతె బూమిన్ గడిపెంఙ్ పేలెయ్ తనయ్ నీవ్ అన్ ప్రేమ్ కల్సాతి.
దున్యత్ తన నీ అనుంఙ్ సియ్తరున్ నీవ్ సెరెంఙ్ ఇట్టిర్. ఔర్ ఇన్నెరి. నీ ఔరున్ అనుంఙ్ సియ్తి. ఔర ఇన్నె వచనున్ సుంత్తెర్.
అన్ పన్కతనె ఆసా ఇద్. అనుంఙ్ అవ్వల కత్తరున్ అన్ మద్దెంఙ్ తోద్. ఔరున్ ఆక్రి దినాలుంఙ్ బత్కిపెంఙ్.
యేసుంద్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్, “బాంద్ ఇడత సివయ్ అన్వై ఎరి వరెర్ ఇసా అదుంఙ్ ఎతి ఇంతెంద్.”
అదుఙి అముదు, “పాప్ లడ్ పుటుత్ పెర్గతని, నివ్ అముంఙ్ ఇడ్సతివా?” ఇసా ఇడ్తె తమ్మె సౌడీత్ తనట్ పుస్తెర్.
నియమ్ సాస్త్రం సేరఎకాదున్ వాలడ్ అపరద్ నెరయ్తిన్. గలత్ ఎద్దె పాప్ తికెకదున్ అదర్ కత్న ఏనంఙ్ కురితినొ, అనఙి ఎప్పుడి పానం కలయెంఙ్ నీతిన్ వాలడ్ కృప మన ప్రబు యేసు క్రీస్తున్ వాలడ్ సెరెంఙ్ సటీ పాపం నెర్యుత్ జాగలేంఙ్ కృప పూరయ్ నెర్యతిన్.
తొలెనిత కాలముత్ అన్ ఇదర్త జగ్డన్ ఓలిప్తెర్. అదున్ విసనండర్. నీగిన అది జగ్డత్ అండతిర్. అదుంఙ్ ఎత్తి దెయ్యమ్ ఇముంఙ్ ఎకున్ క్రీస్తున్ నమ్మెక మొక ఎరెకడి, అమ్నుంఙ్ సాటి తిప పడ్సా అనుబవ్ ఇముంఙ్నాయ్ సియ్తెంద్.
ఎన ఎప్పుడి పానం అనెకదుంఙ్ సటీ తాన్ పొయ్ ఇస్వద్ ఇడ్డెకదున్ అన్ ఔరుంఙ్ ఒక్కొ నమొనలంఙ్ అనెంఙ్ యేసు క్రీస్తుద్ తన్నే పురనీ అన్ పొయ్ ఒర్కిల్నెతి అన్ను కివ్ కతెంద్.
తే “ప్రబునుంఙ్ తన్నేర్ ఏరొ ఒర్కియ్” మల్ల “ప్రబునె పేరున్ ఒప్పెకాంద్ ప్రతి ఒక్కొంద్ అన్యాయ్ తన కురియెంఙ్” ఇసా వాయుత్ అండా దెయ్యం అనెకా పునాదిన్ గట్టి అన్సాద్ ముద్రా.
నేండె కమ్జోరఙ్ వాలడ్ నేండె దండి దెయ్యలకుంఙ్ సాయిన్ అన్సాద్. తనుంఙ్ ఇంతె అముదు దెకుల్ నెడ్లఙి పరిక్స ఎద్దిన్ ఇంతె అమ్నె పాప్ తోసెటద్ లంఙ్ అన్సాద్.
అదుంఙ్ ఎత్తీ ఇమ్ది తనుంఙ్ వాలడ్ దెయ్యమున్ మెరమ్ వరెకరున్ పూర బత్కిపెంఙ్ సాలెకద్ అన్సాద్. ఔరున్ వాలడ్ వింత్తి కలెంఙ్ ఎప్పుడి బత్కసనంసాద్.
ఔర్ నేడున్ మేరాతనై సేద్దే గని నేండెర్ ఎరేర్. నేండెరి ఎరేఙ్ అండే నేడున్ వెంట అం తానర్. తోద్ ఇసా కన్కేర్సద్. మల్ల ఔర్ నేండెర్ ఎరెర్ ఇసా ఒర్కి.
“వా!” ఇసా ఆత్మ, అని నొవ్రి ఇడ్సార్. విన్నెకర్, “వార్!” ఇసా ఇడ్డెంఙ్. ఈర్ అడ్తర్ పాజె. మనుంఙ్ వాత్త మన్కక్ పానం ఇరున్ పుకమెయ్ సుమ్మెంఙ్ వంద్.