40 అముదు నీర్ అన్నవై వత్న అనంతన పానం సుమ్మెకాదుంఙ్ నాకరిల్సాతిర్.
ఆ జెవొనుఙ్ కుగ్ తరున్ ఔరున్ కూగెంఙ్ అముదు తన్నె గడియకేరున్ పావిట్టెద్. తే ఔరేరి వారెతెర్.
“ఏ యెరూసలేం, యెరూసలేం, ప్రవక్తకెరున్ అంలుత్, దెయ్యం ఇన్ మెర పవిట్టనున్ ఔరున్ గుండ్లడ్ కుడ్కుత్ అలఙెఙ, కోర్ తనే పిట్టలున్ ఎనంఙ్ తనె రెప్ప బూడున్ మిరపుత్ డాప్సదొ అదుంఙ్ ఎతి ఇనంఙ్ అన్ గిన ఇన్నె కొవ్వె గదిప్సాత్ ఇసా ఓల్తన్ గని నీ ఇస్టపడెతి.
అముదు తన్నెర్వై వతెంద్. గని ఔర్ అమ్నున్ ఒర్కిలెతెర్.
డొంఙ కలెంఙ్, అల్ఙెంఙ్, కర్బకలెంఙ్ వర్సాద్. అన్ ఔరుంఙ్ కొత్త జీవితం సియెంఙ్ ఇసా వత్తన్. ఆ కొత్త పానం ఎపుడి అనెకద్.
దెయ్యం ఇడ్త తిర్పు, ఎద్దిన్. దున్యత్ వేలంఙ్ వత్తిన్. మంద్దికారబ్ పానిక్ కాల్సార్ అదుంఙ్ ఎత్తి ఔర్ వెల్ఙున్ సాయుత్ చికటిన్ ప్రేమ్ కల్సర్.
లేకనముత్ బదోల్ ఎప్పుడి అనెకా పానం రొబడసాద్ ఇసా నీర్ అదున్ పరిక్స కల్సాతిర్. గని ఆ వయ్తవీ అన్న బదోల్ సాక్సం ఇడ్సా.
“అనుంఙ్ మన్కకెరె మాన్ అవసరం తోద్.
నీర్ ఎప్పుడి కుసినడ్ అందతిర్ గని దెయ్యమున్ మాన్ ఇసా ఇన్నెర్. అనంఙ్ అండపుడ్ అన్ ఎనంఙ్ నమ్మతిర్?
కరాబ్ ఎరెకా అంబలుంఙ్ సటీ కస్టెం కన్నెర్ ఎప్పుడి అనెకా పానం సటీ కాస్ట పాడుర్. అదున్ మన్కనె పోరక్ ఇముంఙ్ సియ్దద్. అమ్నున్ పొయ్ బాంద్ దెయ్యం తన్న ఒర్కిల్తరున్ ముద్ర ఇడదాద్ ఇసా ఇడ్తెంద్.
బాంద్ అనుంఙ్ ఇడతర్ సిమ్కన అన్వై వద్దర్. అన్వై వత్తరున్ ఎరునీ అన్ తోద్ ఇనెన్.
పోరకున్వై ఓలుత్ అమ్నున్ నంమ్తర్ ఎప్పుడి అనెకా పానం సుమెంఙ్. ఇద్ అన్నె బానె అసా. అనంఙ్ నమ్తరున్ అన్ ఆక్రి దినముంఙ్ తిక్కేకా తన బత్కిపత్.”
తానుంఙ్ ఇంతె పాప్నె కుల్కడ్ తికేకది. అనంఙ్ ఎరత్తె దెయ్యమ్నె కృప వరం నేండె ప్రబుంద్ క్రీస్తు యేసునంత్తి ఎప్పుడి అనెకా పానం.
“వా!” ఇసా ఆత్మ, అని నొవ్రి ఇడ్సార్. విన్నెకర్, “వార్!” ఇసా ఇడ్డెంఙ్. ఈర్ అడ్తర్ పాజె. మనుంఙ్ వాత్త మన్కక్ పానం ఇరున్ పుకమెయ్ సుమ్మెంఙ్ వంద్.