12 నీర్ అమ్మె తొలెనితార్ దొడా యాకోబ్ ఎన సోయ్తరా? అముదు ఈ నువ్విన్ అముంఙ్ సియ్తెంద్. ఈ నువ్విత ఇరున్ అముదు, అమ్నె కీకె, అమ్నె డొరియకే ఉండే” ఇసా ఇంత్తిన్.
సల్మొన్ రాజక్నే బుద్దిత గొట్టికున్ వినెంఙ్ నొవ్రాక్ దక్సిన జాగత రాని న్యాయ్ కాలేక దినాముత్ ఇద్ పిడిత మన్కకెర్ వెంట ఇల్లుత్న అవ్రున దోసి ఇన్తెంద్. అముదు బూలోకముత్ పకాట్ తాన్ సొల్మొన్నే రాజక్నే గోట్టికున్ వినెంఙ్ వాత్. ఓలుర్, సొలొమోనుంఙ్ ఎన దండి అన్ ఇత్తి అస్సాతును.
యేసుంద్ ఎడ్తేంద్ “ఈ ఇరున్ ఉండెనా పెన ఈర్ అడ్దద్!”
అమ్మె తొలెనితార్ ఈ మోట్టా పొయ్ మొక్తెర్. గని ఇమ్మె యూదూ, ‘అమ్ మొక్కెకాద్ ఇత్తి తోద్, యెరూసలేముత్ మొకెంఙ్’ ఇసా ఇంతెర్” ఇసా ఇంత్తిన్.
అడుగ్సా సెత్న సమరయత్ సుకారు ఇనెకా ఈ పట్నం అనెకా బూమిన్, యాకోబ్ తన్నె కీకె యోసేప్ పుఙ్ సియ్తెంద్.
అత్తి యాకోబ్న్నె నువ్వి అండిన్. యేసుంద్ అడుగ్సా సెరెఙ అలయుత్ ఆ నువ్వి మెర వత్న ఉద్తెంద్. అప్పుడ దుపరి బరా ఎతడిన్.
నీ అమ్మె బాంద్ అబ్రాహాముంఙ్ ఎన ఎప్పుడి? అముదు తిక్తెంద్. ప్రవక్త కెర్నాయ్ తిక్త్తెర్. ఇన్నె మనుత్ నీ ఎన్ని విసాతి?” ఇసా ఇంతెర్.
మోసే ఎన పెర్రేత్ కీర్తి యసస్సులకు ఇమ్దు సోయ్తంద్ లాఙ్ ఇదున్ ఇదర్తనుంఙ్ ఎక్వా మహిమ తక్వతద్ లంఙ్ లెక్కత్ వత్తెంద్.