27 మల్ల అముదు తోమక్ ఓలుత్, “అన్నె కేయ్యులున్ ఓల్. ఇన్నె వెదెలడ్ అదవున్ పుడ్కు. అనాయ్ ఇనే కేయ్య సాపుత్ అన్నె పకంఙ్ ఇడ్. విస్వాసాడ్ అన్. విస్వాస్ తోసెటార్ ఎన్నెమ్” ఇంతెంద్
యేసుంద్ ఇంతెంద్. ఏ విస్వాస్ తోసెటార్ ముర్కాకెరార, ఎన్గడి అన్నె ఇముంఙ్ బదోల్ విస్వాస్ ఇడ్నంత్తెంఙ్ అన్ ఇమున్వెంటా అన్దాత్? అని ఇమ్మెత్ ఎన్ని సాల్కు అమునున్ ఎన్ని దిన సొసిప్ దున్? అమ్నున్ ఇద్దె అన్వైతొడా వర్ర.
యేసుంద్ ఔరున్ ఇసాద్ ఏ విస్వాస్ తోసెట పడితార్. ఏతెంగడి అన్ ఇమున్ వెంట అదున్? ఎతెగడి ఇమ్మెత్ సోయ్యున్ కాలేకాద్? ఆ పోరకును అన్వై తోడవర్
అని ఇమ్దున్ అన్నె కెయ్యులున్ గెట్టలున్ ఓలుత్ హన్ సుముత్ ఓలుర్, అనుంఙ్ అండెతిలఙ్ ఆత్మంఙ్ ఓల్తె ఇంతెతిలఙ్ బొక్కా అని ముర్యి బూతుంఙ్ ఆనెదిస ఈడ్డుత్! అంనే కెయ్యున్ గెట్టలున్. అముదు ఔరుఙ్ తనె కెయ్యుల్ అన్ గొట్టికున్ ఓలిప్సాంద్
తన్నె కేయ్యులున్ గెట్టలున్ ఔరుంఙ్ ఒలిప్నెంద్. ఔరెత్ ఓలిప్తెంద్ ఇంతె ఔర్ కుసీంఙ్ వత్తెర్ అని ఇంక బారోస ఇడెంఙ్ అడ్డెర్ ఔర్ కమల్ ఇదరెఙ అమునున్ ఔరున్ ఇంఙ గని తినెకదుంఙ్ ఇత్తి ఎద్దెనా అండద్.
యేసుంద్ ఇంతెంద్ విస్వాస్ తోసెటార్ అని కరాబ్ పాడి తార్ ఎంతె గాడి అన్ ఇమున్ వెంటా అన్ సైన్ అందతున్? అని ఇమ్నెత్ మపి కత్న? ఇన్నె పోరకున్ తొడా వా.
అముదు అనంఙ్ ఇడ్త వెన్కత్ ఓరుంఙ్ తన్నె పకతదున్ అని కేయ్యులున్ ఓలిప్తెంద్. ఔర్ ప్రబునున్ ఓలుత్న సిసు గుల్కుసీంఙ్ వత్తెర్.
మిక్త సిసు, “అమ్ ప్రబున్ ఓల్తమ్” ఇసా అమ్నుంఙ్ ఇడ్తెర్. అపుడ్ అముదు, “అన్ అమ్నె కీరత గావున్ ఓలత్. అన్నె వెద్దెన్ ఆ గావ్తతి ఇడెంఙ్. అనాయ్ అన్ అన్నె కేయ్యున్ అమ్నె పకంఙ్ ఇడత్. అప్పుడి అన్ నమ్సాత్” ఇంతెంద్.
అదుంఙ్ వాలడ్ తోమక్, “అన్నె ప్రబు, అన్నె దెయ్యం” ఇంతెంద్.
నియమ్ సాస్త్రం సేరఎకాదున్ వాలడ్ అపరద్ నెరయ్తిన్. గలత్ ఎద్దె పాప్ తికెకదున్ అదర్ కత్న ఏనంఙ్ కురితినొ, అనఙి ఎప్పుడి పానం కలయెంఙ్ నీతిన్ వాలడ్ కృప మన ప్రబు యేసు క్రీస్తున్ వాలడ్ సెరెంఙ్ సటీ పాపం నెర్యుత్ జాగలేంఙ్ కృప పూరయ్ నెర్యతిన్.