13 దూతు ఇంతె “తనుంఙ్ అర్సాతి అమ్మా?” ఇసా వెల్తె. అదుంఙ్ అద్, “ఎరొ అన్నె ప్రబున్ తోడ సెద్దెర్. అంనున్ ఎత్తి ఇట్టెరొ కరిల్సా తోతెద్” ఇంతిన్.
అముదు ఔరున్ ఇంతెంద్, “ర్ అడ్గస ఇముంన్ లోప తనెదున్ బదోల్ గొట్టి ముంట్టిరె?” ఔర్ నారాజ్ ఎత్న ఇంతెర్.
అమ్నె, అమ్మ, అముదు ఒర్కిలుత్ ప్రేమ్ కత్ సిసున్ మెరంమడ్ ఇల్లుత్ అనేరడ్ ఓలుత్, యేసుంద్ తన్నె అమ్మనడ్, “అమ్మ, ఇంద్దొ ఇన్నె కీకె” ఇంతెంద్
యేసుంద్ అనుంఙ్ తనుంఙ్ ఇడ్సాతి అమ్మ! అన్నె వెలా ఇంక్క వారెంఙ్ అన్సాద్! ఇసా సమాదనం ఇడ్తెంద్.
యేసుంద్, “అమ్మా, తనుంఙ్ అర్సాతి? ఎరున్ కిరవసాతి?” ఇసా అదున్ వెల్తెర్. అద్ అమ్నున్ వడిత గడియక్ ఎన్నెంద్ ఇంతిన్. “అయ్యా, ఒక్కొవేల నీ అమ్నున్ తోడసెదివెరతె అమ్నున్ ఎత్తి ఇటివొ ఇడ్ అన్ అమ్నున్ తోడసెరత్” ఇంతిన్.
అదుంఙ్ ఎత్తి అద్ సీమోన్ పేతురున్వై, యేసుంద్ ప్రేమ కత మరొక్కొ సిసుంన్వై తుల్సెత్న. ఔరున్ ఇంతిన్, “ప్రబునున్ ఎరొ తప్నెతన కొస్తెర్. అమ్నున్ ఎత్తి ఇట్టెరొ ఎర్కతొద్” ఇసా ఇడ్తిన్.
గని పౌలు, “నీర్ ఆర్రుత్ అన్నె మన్నుత్ బేమరి పడ్సతిర్? యేసు ప్రబునె పేరడ్ యెరూసలేముత్ కోండపేంఙ్ సటీ తొంద్, తిక్కెకాందుంఙ్ గిన అన్ తయార్ అస్సత్!” ఇస్స జవాబ్ సియ్తెంద్.