11 యేసుంద్ పేతురున్, “రుసిన్ లోపా ఇడ్, బాంద్ అనుంఙ్ సియ్త గిలస్తదున్ ఉసేటా అంసా తా?” ఇంతెంద్.
గని యేసుంద్ ఇంతెంద్. నీర్ తనెన్ వెల్సతిర్ అదా ఇముంఙ్ ఒర్కి తోతెద. అన్ ఉనేకద్ గిలస్ తా! ఈర్ నీర్ ఉనెంఙ్ సాలతిరా? ఇసా ఔరున్ వెల్తెర్ ఔర్ “సల్సతుం” ఇంతెర్.
అని కొన్సెం ముండట్ సేత్ తన్ బొల్లా పడుత్న ఇనంఙ్ పార్తన కాల్సంద్. అన్నె బాంద్ దెయ్యం ఎంద్ ఎరతే ఇద్ తక్లిబ్ అనంతన కురియుత్ సెకాద్. గని అన్ అన్నె మన్తద్ తొంద్. ఇనే మన్తద్ ఎక్కద్.
మల్ల యేసుంద్ అత్తి సెత్ పార్తన కాల్సద్ అన్నె బాంద్ దెయ్యం ఇద్ తక్లిబుంఙ్ అన్ బొగిల్తా సివాయ్ ఇద్ అంన్ తన సేరెంద్ ఎర. ఇన్నె మన్తద్ ఎక్కద్.
దున్యత్ అనెకార్ ప్రతి ఒక్కొద్ అదుంఙ్ సటీ తడ్లడ్సార్. ఇమ్మె బానుంఙ్ ఇముంఙ్ తనెద్ పాజె హొ ఓర్కియ్.
“బా” ఇనుంఙ్ మన్న అండినింత్తె ఈ దుక్కంత వటీన్ అన్నతన పుస్. “గని అన్నె మన్నడ్ తోద్. ఇన్నె మన్నడి ఎరెంఙ్.”
అన్ అన్నె బానె ఆగ్య కలయుత్ అమ్నె ప్రేమ్ త్ అండెతి అండె నీర్ అన్నె ఆగ్యలున్ అడ్తిరింతె అన్నె ప్రేమలొ ఇలుత్ అన్సాతిర్.
“బాంద్, అన్ ఎత్తి అంసాతొ, నీ అనుంఙ్ సియ్తర్ అన్ వెంట అనెంఙ్ ఇసా, నీ అనుంఙ్ సియ్త మహిమన్ ఔరు ఓలెంఙ్ ఇసా అన్ అసా కల్సాత్. తానుంఙ్ ఇంతె బూమిన్ గడిపెంఙ్ పేలెయ్ తనయ్ నీవ్ అన్ ప్రేమ్ కల్సాతి.
యేసుంద్, ఇనంఙ్ ఇంతెంద్ “అన్నె రాజ్యం ఈ దున్యతంద్ ఎరెద్. అన్నె రాజ్ ఈ దున్యతంద్ ఎద్దె, అన్ యూదలె కెయ్యుత్ పడ్సెటా అన్నె సిపాయిక పొరడ్నెర్. కరెయ్ అన్నె రాజ్యం ఈ దున్యతంద్ ఎరెద్.” ఇసా సామదనం ఇడ్తెంద్.
యేసుంద్ అదున్, “అన్ ఇంకా బాన్వై సెరెతన్. అదుంఙ్ ఎత్తి అన్ అంట్నెర్. గని అనే దాదకేర్ వై సేత్న అన్నె బాంద్, ఇమ్మె బాంద్, అన్నె దెయ్యం, ఇమ్మె దెయ్యం అముదు అమ్నున్వై సెసాత్ ఇసా ఔరుంఙ్ ఇడ్” ఇంతెంద్.
అమ్మె యూద్దం వస్తూ లోకముంఙ్ సంబంద ఎద్దఎరె. కొటలున్ ఒద్రిపెంఙ్ ఇసా, మన్కకెరున్ పక్కాత పావ్ సుమ్ముతె సయెన్ ఓడిపెకా దెయ్యమ్నె సక్తి అమ్నుఙ్ అండద్.
సత్తెం వాక్యముత్ దెయ్యమ్నె సక్తిత్ మిరయుత్ ఉన్న కేయ్ ఎడామ కెయ్యున్ బాక్కిప్సదొ నీతినాడ్ అయుదము.
నేండె విస్వాసి అదున్ పూర కలెక యేసున్ పొయ్ నేండె నదుర్ సియ్నర్. అముదు తన్నె ముండట్ అనెక కుసింఙ్ సటీ సిలువన్ సొసిప్తెద్. అద్నె అపమనున్ లెక్కకలెతెద్. ఇండ్డి అముదు దెయ్యమ్నె సింహాసనాముత్ ఉన్న పకంఙ్ ఉద్తెద్.