19 ఔరు ఇద్ గొట్టిత్ తన్నున్ వేలుత్ ఓలెఙిసా కొంతెం కాలం మల్ల నీర్ అన్ను ఓలెర్. ఆ మల్ల కొంతెం కాలానికి నీర్ అన్న ఓల్సతిర్ ఇసా అన్ ఇం తా గొట్టింఙ్ అర్తం తనేంద్ ఇసా విచార్ కాల్సానండతీర్
ఔర్లంఙ్ అనేంఙ్ తోద్. తానుంఙ్ ఇంతె నీర్ వేలెంఙ్ పేలె ఇముంఙ్ తనె పజె అదా ఇమ్మె బానుంఙ్ ఒర్కి అన్సా.
యేసుంద్ ఔరె విసరున్ ఒర్కిలుత్న ఇతెంద్ “తనుంఙ్ ఇంమ్మె మన్నుత్ కరాబ్ విచార్ కల్సతి రె?
గని ఔరుంఙ్ ఈ గొట్టి కారిలేత్తిన్ అని ఆ గొట్టి బదోల్ అమ్నున్ వేలుత్ ఓలెంఙ్ అర్సతెర్.
పోరకేర్, ఇంక ఆ కొన్సెం కాలం అన్ ఇముంఙ్ అంసాతున్. ఇనుఙ్ సటీ కిరవ్సాతున్. గని, అన్ యూదులుఙ్ ఇడ్ఎతెతి ఇముంఙ్ దెకుల్ ఇడ్సనంసాతున్, అన్ సెద్దా జాగత్ నీర్ వారెతిర్.
కొన్ని దిన వాలడ్ ఈ దున్య అంన్ ఓలెద్. గని నీర్ అంన్ ఓల్తిరా. తానుంఙ్ ఇంతె అన్ ఎనంఙ్ బత్కసాతొ అనాయ్ నిర్ నై బత్కతిర్.
“కొన్నీ గొల్ వాలడ్ నీర్ అన్ను ఓలెర్. అదుంఙ్ వెన్కత్ మల్ల కొన్ని గొల్లుఙ్ నీర్ అన్ను ఓల్సతిర్.”
అదుఙి ఔర్, కొన్ని గొల్ అడ్డే అమ్నే ఉద్దెసం తనేద్? అముదు తనెద్ ఇడ్సదొ అముంఙ్ ఒర్కితొద్ ఇసా ఇన్తేద్.
ఆదినముంఙ్ నిర్ అన్న ఏ పార్తనలున్ నాయ్ వెలెర్. అన్ ఇముంఙ్ కరెయ్ ఇడ్సాత్, నీర్ బానున్ ఎద్ది వేల్తొల్తెంద్, అన్నె పేరడ్ అముదు ఇముంఙ్ అదవ్లున్ ఇయ్సాద్.
ఆ దినముంఙ్ నీర్ అన్నె పేరడ్ వేలుత్. ఇంతె ఇముంఙ్ సటీ బానున్ పార్తన కల్సాత్ ఇసా ఇనెన్.
నివ్ అని ఒర్కితనివి ఇసా, ఇన్ వేలుత్ అవసారం తోద్ ఇసా, ఇండి అమ్ ఓర్కిల్తమ్. ఇదుంఙ్ వాలడ్ నివ్ దెయ్యంతన వత్తివ్ ఇసా అమ్ నమ్సతుమ్ ఇంతెర్.
ముదిగుసాల్ అమ్నున్, “యోహాన్నె కీకెన్ సీమోన్! అన్ ప్రేమ్ కల్సతివా?” ఇసా ఇంతెంద్. ముదిగుసాల్, “అన్ ప్రేమ్ కల్సాతివా” ఇసా వెల్తదుంఙ్ పేతురునే మన్ ఓయ్తిన్ “ప్రబు! ఇనుంఙ్ సిమనాయ్ ఒర్కి. అన్ ఇమున్ ప్రేమ్ కాల్సాత్ ఇసానయ్ ఒర్కియ్” ఇసా ఇంతెంద్. యేసు, అన్నె గొర్రెలున్ మెయప్!
తన్నె సిసు ఇదున్ బదోల్ సాయ్గసార్ ఇసా యేసుంద్ ఒర్కిల్ తెంద్. అముదు ఔరున్, “ఇద్ ఇముంఙ్ కట్టిన్ అన్సాద్?”
తానుంఙ్ ఇంతె యేసుంద్ మందిన్తొ, “అన్ ఇమున్ వెంటా కొనిగొలి అన్సాత్.” ఆ తర్వాత అన్ పన్కతన్వై సెసాత్.
దున్య తా అంనుంఙ్ కన్కెర్సెటద్ ఇనెకాద్ తనయ్ తోతెద్. నేండ్ ఇసొబ్ ఇడ్డెకా దెయ్యమ్నె నదురుంఙ్ సిమ్కన కన్కెర్సానంసాద్.
అద్నె పోరకేరున్ జరుర్ అలంఙత్. అదుంఙ్ వాలడ్ లోప మన్లున్ పర్సల్ కలెకనుంఙ్ అని సిమ్కన సంగములున్ ఒర్కిల్సా. ఇంమంత్తి ఆర్ ఒక్కొనుంఙ్ ఔర్ కత్త పనికున్ వాలడ్ కుల్కడ్ సియ్సాత్.