14 అన్ ఇముంఙ్ ఆగ్య సీయ్తెతి కత్తిరింత్తె నీర్ అన్నె సంఙ్తకేర్.
ఎద్ ఎన్నె పరలోక తా అన్నె బానె అసనడ్ అడుగ్సారొ అవ్రి తోర్దా అన్నె తోరెంద్, అన్నె అమ్మ ఇసా ఇంతెంద్
అన్నె సంఙ్తకెర్! ఇముంఙ్ ఇండెకాద్ తానెద్ ఇంతె, మెనున్ అంల్ఙెకరున్ అర్సనెర్. తిక్తవెన్కత్, ఔర్ తనయ్ కలెంఙ్ సాలెర్.
ఈ విసాయ ఇముంఙ్ ఒర్కియ్ అదుంఎత్తి, అనాయ్ కత్తిరింత్తె నీర్ బాగ్యివన్ల.
ఇముంఙ్ అన్నపొయ్ ప్రేమ్ అండె అన్ ఆగ్య కలతిర్.
అన్నె ఆగ్యలున్ విత్న అద్వున్ సుముత్ అడ్గెకది అంన్ ప్రేమ్ కలెకద్లాంఙ్ ఇనెకద్ వారద్. అంన్ ప్రేమ్ కలెకనున్ అన్నె బాంద్ ప్రేమ్ కల్సాద్. అనాయ్ అమ్నున్ ప్రేమ్ కత్నమ్నె సొంతం ఎరత్.
అన్ సెదన్ గని ఇమున్వై పెన్న వర్సత్ఇసా అన్ ఇడ్డెకదున్ నీర్ వింత్తిర్. నీర్ అన్ ప్రేమ్ కత్తిరింతె, నీర్ కుసినడ్ అందతిర్. తానుంఙ్ ఇంతె అన్ అన్నె బన్వై సెసాత్. అన్నె బాంద్ అనుంఙ్ ఎన సోయ్తద్.
అమ్నె అమ్మ గడియక్ కున్, “అముదు ఇడ్త్తెత్తి కలుర్!” ఇసా ఇన్తిన్.
“అబ్రాహామ్ దెయ్యమున్ నమ్మతేద్, అదుహీ దెయ్యం అమ్నున్ నీతి ఇదర్తేద్” అదుహీ లేకనాముత్ ఇడ్త గొట్టి కరేయ్ ఎందిన్. అంతేయ్ ఎర్సేట అబ్రాహామ్ మున్ దెయ్యమ్నె సంఙ్తక్ ఇస కుగ్తెంద్.
అమ్నే ఆగ్యలున్ పటిస్తె నేండ్ దెయ్యమున్ ప్రేమ్ కత్తెతి. అమ్నే ఆగ్య వెకామ్ తోద్.