4 అన్ సెరెక జాగంఙ్ వరెక పావ్ ఇముంఙ్ ఇత్తి ఎంతి ఒర్కి” ఇసా యేసుంద్ ఇంతెద్.
దెయ్యమ్నె మన్వలె ఇదా సిమ్కన తక్లిబులున్ సొసిపుత్ తన్నె మహిమత్ సెరెకద్ క్రీస్తునుంఙ్ జరురి తా! ఇంతెంద్.
అని బొయ్దనాడ్. అన్ వాలడ్ వరెకరి బత్కదర్. ఔర్ సొయడ్ లోప వర్సా చెస్సా అంసార్. ఆ గొర్రెలుంఙ్ నిగుర్ జాగ కన్కెర్సాద్.
అనేత్ సేవ కాల్కకాంద్ అనున్ వంట వరెంఙ్. అపుడ్ అన్ ఎత్తి అన్సతొ అత్తి అనె గడియకున్ అతిన్ అన్సంద్ అనున్ పైయెకాంద్ బాంద్ ఓల్సద్.
బాంద్ తనుంఙ్ పురా అదికార్ సియ్తెతి యేసునుంఙ్ కరిల్తిన్. తన్ దెయ్యం తనట్ వత విసయమ్, తిర్గుత్ అమ్నున్వై సెసాత్ ఇనెక విసయమ్ అమ్నుంఙ్ ఒర్కి.
అన్నె బానె ఎల్లత్ ఎన్నిగొ కోలిక్ అన్సా. అనెంఙ్ తోసెటండె ఇముంఙ్ ఇడ్డెకనుంఙ్. సటీ ఒక్కొ కోలి తయార్ కలెకదుంఙ్ అదే సెసానంసాత్.
అన్ సెదన్ గని ఇమున్వై పెన్న వర్సత్ఇసా అన్ ఇడ్డెకదున్ నీర్ వింత్తిర్. నీర్ అన్ ప్రేమ్ కత్తిరింతె, నీర్ కుసినడ్ అందతిర్. తానుంఙ్ ఇంతె అన్ అన్నె బన్వై సెసాత్. అన్నె బాంద్ అనుంఙ్ ఎన సోయ్తద్.
అన్ సెత్న ఇముంఙ్ సటీ జాగా తయార్ కత్ మల్ల వత్న ఇమున్ అన్ వెంట తోడా సెసాత్. అన్ ఎత్తి అన్డె నీర్ అత్తి అనెంఙ్ ఇసా అన్నె ఆసా.
తోమక్ అమ్నున్, “ప్రబు! నీ సెరెక జాగా ఎత్తి అన్సాదొ అముంఙ్ ఒర్కి తోద్. అపుడుంఙ్ అముంఙ్ ఆ పావ్ ఏనంఙ్ ఒర్కింఙ్ వరద్?” ఇసా ఇంతెంద్.
అన్ బానున్ వాలడ్ ఈ దున్యంఙ్ వత్తన్. ఇండి పెన్న ఈ దున్యన్ సాయుత్ బానున్వై సెసాత్.
ఆ పోరకున్ నమ్తర్ అర్ ఒక్కొద్ ఎప్పుడి అనెకా పనామున్ సుమ్ దాద్. గని ఆ కీకెన్ రోయ్తనుంఙ్ ఎప్పుడి అనెకా పానం రొంబాడెద్. దెయ్యంన్నె రాగ్ తన్న ఎద్ది సుకిపెంఙ్ సాల్తెంద్ ఇసా ఇన్తెంద్.
పోరకున్వై ఓలుత్ అమ్నున్ నంమ్తర్ ఎప్పుడి అనెకా పానం సుమెంఙ్. ఇద్ అన్నె బానె అసా. అనంఙ్ నమ్తరున్ అన్ ఆక్రి దినముంఙ్ తిక్కేకా తన బత్కిపత్.”