43 తానుంఙ్ ఇంతె, ఇవ్రుంఙ్ దెయ్యమ్నె దయంఙ్ ఎన మంది మాన్ ఎక్కవ ప్రేమ్.
అదుంఙ్ ఎత్తి, నీర్ గర్జ పట్టరుంఙ్ సియెఙ, కప్టి మన్కకెర్ కలెకద్లాఙ్ మన్కకెర్ తన్నె మాన్ రొంబాడెంఙ్ ఇసా ఊరా యూదులె సావ్డిక్లెంఙ్ పెంప్రె మొరప్నెర్. అన్ ఇముంఙ్ కరెయ్ ఇడ్సత్ ఔరుంఙ్ ఔరె కుల్కడ్ రొంబట్టిన్ ఎకా.
తె యేసుంద్ ఔరున్ వెంటా, నీర్ మందిన్ ముండట్ నీతితర్ ఎందుమ్ ఇసా ఇడెంఙ్ ఓలిప్సాతిర్. గని ఇమ్మె మన్లెఙ్ తనెద్ అన్సాద్ ఇనెకద్ దెయ్యమున్ ఒర్కియ్. లొకూ పెరెత్ మనిప్సరా. అదుంఙ్ బదోల్ దెయ్యమున్ నాదురుత్ కరాబ్ ఎర్సాద్.
అపుడ్ రాజక్ ఆహనివ్! సోయ్త పని కత్తివ్. ఉసుటెగి నమ్మకమడ్ అండీ, పది పట్నలున్ పొదె అదికార్ నీ ఎత్న మాన్ ఇస సిసునున్ ఇడ్తెంద్.
అనేత్ సేవ కాల్కకాంద్ అనున్ వంట వరెంఙ్. అపుడ్ అన్ ఎత్తి అన్సతొ అత్తి అనె గడియకున్ అతిన్ అన్సంద్ అనున్ పైయెకాంద్ బాంద్ ఓల్సద్.
“అనుంఙ్ మన్కకెరె మాన్ అవసరం తోద్.
నీర్ ఎప్పుడి కుసినడ్ అందతిర్ గని దెయ్యమున్ మాన్ ఇసా ఇన్నెర్. అనంఙ్ అండపుడ్ అన్ ఎనంఙ్ నమ్మతిర్?
సొతంఙ్ ముడెకాద్ మాన్ రొంబడెంఙ్ ఇసా ఓల్సాద్. గని తన్న పన్కతనున్ మాన్ కలెకది సత్తెం. అటది కరాబ్ ముడెద్.
అదుఙి యేసుంద్, “అన్నెత్ అని పొగడ్త్తె ఆ పొగడెకద్నె అర్తం తోతెద్. అన్న పొగడెకద్ అన్నె బాంద్ అముదు ఇమ్మె దెయ్యమున్ నిరి మాన్ ఇసాతిర్.
లోపా యూదులెదది యూదు. సున్నతి మన్నుత్ సెదిన్. అద్ ఆత్మత్ జర్గిలెకాది గని అనంఙ్ ఎరెద్. అటనున్ మన్కకెర్ ఎరెర్, దెయ్యమి మెస్సెంద్.
సోయ్ తా పనిక్ కుసినడ్ కల్సా, మహిమ గనత, నాస్ ఎరెకదున్ కిరవేకరున్ ఎప్పుడి అనెకా పానం సియ్సాద్.
అదుంఙ్ ఎత్తి ప్రబునే ఆ వెలా వరెంఙ్ పేలెయ్, తనెదునీ బదోల్ న్యాయ్ కలెంఙ్ తోద్. అముదు సీకటిత్ అనెక వున్ వెలుంఙుంఙ్ కొత్న మన్కకెర్ లోపా అనెక ఉద్దేసలున్ వక పుసాద్. అపుడ్ ప్రతి ఒక్కొనుంఙ్ పాజె ఇంత మాన్ దెయ్యం తన్న రొంబాడద్.
ప్రబున్ మెసెకాంద్ అముదు యోగ్యుడు గని తన్నెత్ తనీ మెస్సెకనున్ యోగ్యుడు ఎరెంద్.
ఇమ్మాడ్ ఎన, మరొక్కొరాడ్ ఎన, మన్కకెర్ వాలడ్ రొంబడెకా ఏ గనతన్ ఆమ్ అస కలెతామ్.
అదవున్ సంఙ్ గుండెత్ సొత, నేయ్యర్ తా సబావ్ కలయుత్ అనేంఙ్. అనంఙ్ తయార్ ఎరెకద్ కరాబ్ ఎరెద్. అద్ దెయ్యమ్నె మన్నుత్ గుల్ సొబతాద్.