39 “యేసుంద్ ఆ గుండున్ పుసుర్!” ఇసా ఇంతెంద్ త్తిక్తనె తోర్దా మార్తక్, “గని ప్రబు! అమ్నె సెత్త నాలొల్ ఎద్దిన్. ఇండ్డి అద్ కప్ వర్సాదేర” ఇసా ఇంత్తిన్.
గని ఆ తప్నెత్ ఇట్ట దండి గుండున్ ఏర్ సర్కిప్దర్ ఇసా ఒక్కొద్నెత్ ఒక్కొద్ ముడ్స వర్సనన్నె.
యేసుంద్ అత్తి గదియుత్, అపుడుగిమ నానలీ దినాలుంఙ్ లంఙ్ లాజరు సమాదిత్ తప్నె ఎద్దిన్ ఇసా ఒర్కిల్తెంద్.
దావిద్ తన్నె దెయ్యమ్నె యిసొబడ్ తన్నె కలయ్తరుంఙ్ సేవ కత్న తిక్తెంద్. కలాముత్ అద్దె అనుసర్ అడ్తెత్. అముదు తిక్తవెంటినీఅమ్నెత్ అంనుఙ్ తొలెని తార్ గుండ్త సామది ఇదతెర్ అమ్నెత్ సెత్ తా దుర్రత్ కలయ్ తిన్.
తనుంఙ్ ఇంతే, అన్నె ఆత్మ పాతాలముంఙ్ వెంట అన్నెద్ నివ్ ఇన్నె బరొస త సేవకున్ తప్నెత్ కరాబ్ ఎరెంఙ్ ఇడెవ్.
నాస్ ఎరెకదుంన్ ఔరుంఙ్ తికెకద్లంఙ్ విమోసన సుమ్మేకారున్ అద్దీ పానం సియ్సద్. ఇద్ ఇదరెఙ్ ఎర్తయర్?
దున్యన్ ఎ సక్తినడ్ ఎనా అముదు నియమ్ ఇదర్సదొ అమ్ది సక్తినడ్ నేండె తాకత్ మెన్ అమ్నె మహిమనడ్ మెన్లఙ్ బద్లిపుత్ సయ్సద్.