11 యేసుంద్ ఈ సంగతిక్ ఇడ్త వెన్కత్ ఔరడ్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్, “నెడే దొస్తక్ లాజరు మంతెంద్. అమ్నున్ మంఙ్ సా నడ్డద్ సుల్పెంఙ్ సెసనండతున్.” ఇసా ఇంతెంద్
అపుడ్ తప్నె పర్గతే అని పేలెటర్ తిక్ తార్ పవిత్ర మన్కకెరె మెడ్లు పెనా పానమడ్ సుల్తే.
అముదు ఇంతెంద్ కురియుర్. కారన్ ఈ కొమ్మ తికెతిన్. అద్ మంగుత్ అన్సాద్. గని ఔర్ అమ్నున్ కయింఙ్ తేర్.
అముదు ఎల్లలోపా సొంగుత్ ఔరున్. తనుంఙ్ నారాజ్? తనుంఙ్ ఎర్సతి? ఆ పిల్ల తిక్కేతిన్ మంఙుత్ అన్సాంద్. ఇసా ఔరుంఙ్ ఇడ్తెంద్.
తే ఒక్కొంద్ సీంతె అడుగ్తె అమ్నత్తి వెలుంఙ్ తొతేద్ అదుంఙ్ ఎతి పరిసాన్ ఎర్సాంద్” ఇసా ఇడ్తెంద్.
అదుంఙ్ ఎతి సిసు అమ్నాడ్, “ప్రబు, అముదు మంఙ్ స ననేగ సోయ్ ఏర్సాంద్” ఇంతెర్.
యేసుంద్ అమ్నె తికెకాదున్ వాలడ్ ముట్టెంద్ గని ఔర్ మంఙ్ కత్తి అలపుసెంఙ్ ఎరద్ ఇసా అదున్ వాలడ్ అముదు ముడ్సానన్సాద్ ఇస ఇసాతిర్.
ఈ అక్క తోర్దాసిక్, “ప్రబు! నీ ప్రేమ కలెకా లాజర్ దుక్కమడ్ అన్సాద్” ఇనెక కబుర్ యేసునుంఙ్ పన్కతెర్.
నొవ్రి నొవ్రకున్ వెంట నొవ్రక్నె సంఙ్తక్ నొవ్రక్నె గొట్టి వినెంఙ్ కుసి కల్సార్ అన్ గిన ఇద్ వింత్ కుసీ కల్సాత్.
అప్పుడి టొఙ్ఙెటెకిపుత్, “ప్రబు! ఔర్పొయి ఈ పాప్ కుంతిప్నేమ్!” ఇసా జోరకత్ ఇసాంద్. ఈ గొట్టి ఇంత అప్పుడి తిక్సాంద్.
అంతేయ్ ఎరెకడ్, ఇండిఎన్న క్రీస్తు నత్తి సిక్లి తార్ నాయ్ తక్త్తెతి.
అదుంఙ్ ఎత్తి ఉసరడ్ అండ్రు! నీతినాడ్ అంత్, పాప్ కన్నెర్. ఇంమత్తి కొన్సెం మందింఙ్ దెయ్యమున్ బదోల్ ఒర్కి తోతెద్. నీర్ లజ్జఙ్ వరెంఙ్ ఇసా ఇనంఙ్ ఇసాత్.
ఇద్దో విడ్రు, ఇముంఙ్ ఒక్కొ డపుత్ ఇట్టాదున్ ఇడ్సానండతున్, నేండ్ సదార్ మంఙ్ తామ్. జమితుఙి కన్ రెప్ప, ఆక్రి గమ్మతీయ్ మొరయెఙ నేండ్ సదార్ మర్సాతుమ్.
వకా వరేకద్ సిమ్కన వేలంఙ్ఙ. అదుఙి, మఙ్సా అనెకని నీ ఊసరెర్. తిక్తని అవౌరత్రనా సుల్. క్రీస్తున్ ఇన్ పొదె కురియ్సంద్, ఇసా వాయుత్ అండద్.
నేండ్ ఉసార్ అన్సా తిక్తరత్తి కలయూత్ బత్కెఙి అముదు నేండుంఙ్ సటీని తిక్తెంద్.
“అబ్రాహామ్ దెయ్యమున్ నమ్మతేద్, అదుహీ దెయ్యం అమ్నున్ నీతి ఇదర్తేద్” అదుహీ లేకనాముత్ ఇడ్త గొట్టి కరేయ్ ఎందిన్. అంతేయ్ ఎర్సేట అబ్రాహామ్ మున్ దెయ్యమ్నె సంఙ్తక్ ఇస కుగ్తెంద్.