27 “మల్లపెన” అన్ గొట్టి తోద్ ఇల్లుత్ అనెకదుంఙ్ సటీ మెలగెకవున్ ఇంతె దెయ్యం గడిప్తిన్ అదవున్ పుసెకాద్ ఎరాద్ ఇసా ఇడ్సా నండాంద్.
ఆబార్ బూమి డుబిలద్ గని అన్నె గొట్టిక్ ఎపుడి డుబిలె.
దెయ్యమ్నె పోరకేర్ సెద్దెరింతె సమయముంఙ్ సటీ దున్య తార్ గూల్ అసానడ్ కైసనండాద్.
కరాబ్ కలెంఙ్ ఎద్దతి బానిసాలెత్న తన కుర్యుత్, దెయ్యమ్నె పోరకేర్ సుమ్ముత్ మహిమత సోయ్త రొబాడ్ గల్సాత్ ఇసా నిరిక్సనాడ్ అండాద్.
ఈ దున్యత వెవర్ కలెకద్ దున్యనడ్ తాసంబందమ్ తోసెటర్ లంఙ్ అనెంఙ్. తానుంఙ్ ఇంతె ఈ దున్యత తిర్సాద్.
ప్రబు! సురువత్తుత్ నివి బూమిఙ్ బునజి ఇదార్తీ. ఇన్నే కేయ్యులడి ఆబారున్ ఇదార్తీ.
ఎటదిఎక్కద్ ఎప్పుడి అనెక పట్నం ఇత్తి నేండుంఙ్ తోతెద్. నేండ్ వరెకా పట్నముంఙ్ సటీ పవొల్సాతుమ్.
ఇత్తే క్రీస్తుంద్ వరెకా సోయ్తవ్లున్ బదోల్ మోద దెయ్యలక్లంఙ్ వతెంద్. కేయ్యులడ్ కల్సెటవున్, గుడి ఇనెక దున్యంఙ్ కల్యైసెట పాత గుడిత్ ఎన ఇక్క సోయ్ తద్, మల్ల పెన పూర ఎద్దెన గుడి మెరా వతెంద్.
ఏడవ దూత్ కాలికొమ్మున్ ఇంతెంద్. అప్పుడ్ పరలోకముత్ దండి లెంఙ్ విన్క వత్తిన్. ఆ లెంఙ్ ఇనంఙ్ ముట్టిన్, “ఈ లోకంనె రాజుత్ నేండె ప్రబునె రాజ్యం ముత్ క్రీస్తు రాజ్యంముత్ ఎద్దిన్. ఏన్నగ యుగయుగముత్ పొరయెకద్ కతెంద్.”
అప్పుడ్ అన్ కొత్త ఆబరున్, కొత్త బూమిన్ ఓల్తన్. పేలె తా ఆబార్, పేలె తా బూమి తిర్తిన్. సందూర్ ఇన్నెకద్ ఇక తోతెద్.
అముదు ఔరె కన్తన అర్ ఒక్కొనె కన్త ఇరున్ ఉసుమ్సాంద్. ఇక తికేకద్ ఎక్కద్ దుక్కమ్ వారెకద్ ఎక్కద్, అర్రెకద్ ఎక్కద్ బద్లిలెకద్ అన్నె. పేలె తా తిర్తె ఇసా ఇడెంఙ్ వింతన్.
అప్పుడ్ సింహాసనముత్ ఉదుత్ అనెకనున్, “ఓలుర్, సిమ్కనన్ కొత్తలంఙ్ కల్సాత్” ఇంతెంద్, “ఈ గొట్టిక్ సత్తెం తావీ, ఇమన్దర్ అదుంఙ్ ఎత్తి వాయ్” ఇసా అన్న ఇంతెంద్.