4 అముదు బూమి పోయ్యిరాల్లుతు. అని అముదు వెంట ముడేకా లేగున్ వినుత్న, “సౌలా! సౌలా! తనుంఙ్ అనుగు తక్లిబ్ సియ్యిస్సాతివ్?”
అదుంఙ్ ఎత్తి రాజక్, ఇముంఙ్ కరెయ్ ఇడ్డెకద్ తనెంద్ ఇంతె, గరిబు ఇవ్ర అన్నెదాదకేర్ తన ఒక్కొనున్ ఇనంఙ్ కత్తె అన్ నాయ్ కత్తెతి ఇసా ఔరుంఙ్ ఇడ్తెంద్.
గని యేసుంద్ అదున్ ఇసాద్ మార్తక్ నివ్ పనినే కాడ్జి కాల్సతివ్ అని దాందరిల్త్తివ్.
అముదు ఔరున్, “ఆని” ఇసా ఇడ్తెంద్ అపుడ్ అవ్ర వేన్క సర్కిల్ తేర్.
అపుడ యేసుంద్ అదున్ ఓలుత్, “మరియా” ఇసా కూగ్తెంద్. అద్అమ్నున్వై తిర్గతిన్, “రబ్బు” ఇసా కూగ్తిన్. రబ్బుఆనీ ఇనెకా గొట్టింఙ్ హీబ్రు గొట్టినడ్ గొట్టి ఇడ్డెకద్ ఇసా అర్తం.
ఔరె తినెకద్ ఎద్దతి యేసుంద్, సీమోన్ పేతురున్, “యోహాన్ కీకె సీమోన్! ఇవ్రుంఙ్ ఎన అన్న నివ్ ఎక్వ ప్రేమ్ కల్సత్ ఇసా ఇనుంఙ్ కరిలెదా?” ఇసా ఇంతెంద్. “ఆయ్ ప్రబుంద్ ప్రేమ్ కల్సద్ ఇసా ఇనుంఙ్ కరిలెదా!” ఇసా ఇంతెంద్. యేసుంద్, “అన్నె గొర్రెనె కొవ్వె మెప్!” ఇసా ఇంతెంద్
వెంటాయ్ ఆ బాయి అంమనే గేట్టల్ ముండట్ రలుత్ పానమున్ సాయ్తిన్. అవేనుకత్ జవ్వన్ల లోప వాత్న బాయి తిక్కుతుఅనెకంద్ ఓలుత్ బాయిన్ నాయ్యి ఏత్తుతు కోసుత్ పిల్లనే మాసునుపక్కఙ్ పుర్పతెర్.
“ఎ ప్రబు! నీవ్ ఎంద్ ఎన్నివ్?” నీవ్ తక్లిబ్ సియ్యిక యేసునన్ ఎద్దున్ ఇసా ఒక్కొ లెంఙ్ విన్కెవత్తిన్.
అదుహీ దెయ్యమ్నె దయన్, అమ్నే కటినున్ ఓల్. ఇంతే అమ్నున్ ఒక్కొ పక్కఙ్ రాట యూదు పొదె కటినున్ ఓలిప్తేంద్. ఇక్కొకొ పక్క నీ అమ్నె దయత్ ఇలుత్ అండే ఇన్ పొదె తనే దయన్ ఓలిప్సాద్. నీ అనంఙ్ ఇలుత్ అన్సెటండె ఇన్ గిన కత్కుత్ జొపిడ్సద్.
మెన్ ఒక్కొది, అత్తి ఎనిగొ వస్తు అంసా. అదసిమ్కన ఒక్కొది మేనుత్ వస్తులెదెన మెన్ ఒక్కొది ఒక్కొది. క్రీస్తుంద్ నాయ్ అనాయ్ అన్సాద్.
తానుంఙ్ ఇంతె ఇనుంఙ్ ఒక్కొనుఙి అనెక ఇమందార్ తనెద్? దెయ్యం ఇనత్తి అనెక తన్న నీ పుకమెయ్ సుమ్తద్ తనెద్? మరొక్కొర్ తన రొబటద్నాయ్ అద్ ఇన్నెతి ఇసా సోయ్ ఇడ్డెకద్ తనుంఙ్?
నేండె సంగంముత్ క్రీస్తునె మెనుత్ వస్తులంఙ్ అండతుమ్.