37 ఇదున్ వింత్ మందినె మన్ల మెలగ్తెవ్. ఔర్ పేతురున్ మల్ల మరొక్కొ అపొస్తులున్, “దాదకేర్! అమ్ తనె కద్దున్?” ఇసా వెల్తెంద్
అపుడ్ మన్కకెర్ అమ్నున్ వెలుతొల్తెర్ ఇండి హమ్ తా గాదుమ్ ఇంతెర్?
నాక వలెనయ్ బాప్తిస్మ సుమెంఙ్ వత్తెర్ అని అమ్నున్ వెలుత్ ఓల్నెర్ ప్రబు అమ్ తాగద్దుమ్?
సైనిక్నయ్ అమ్మున్ వెల్తొల్నెర్? అమ్ తాగద్దుమ్? అముదు ఔరున్ ఇంతెంద్. జాబర్ దస్తినాడ్ తోద్ వాటి అగమి ఆరొప్ లయుపుత్న ఎరేవుని లుటిప్నెర్ అమ్మె జీతమ్ అముంఙ్ ఎర్సద్ ఇడ్ర.
ఇదున్ విత్న ఔర్ ఒక్కొకొంద్ అత్రనట్ కురియుత్ సెరెంఙ్ ఎద్దెర్. పేలె పబ్గు దొడా కురియుత్ సెద్దెర్. ఆక్రింఙ్ అత్తి ఇల్లుత్ అనెకా పిల్లకున్ వెంట యేసుంద్ మాత్రం మిక్తెంద్.
యేసుంద్ ఔరడ్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్, “అన్నె దాదకేర్” తొల్లినిత కాలంబుడాద్ పవిత్ర ఆత్మ యూదున్ సిమ్కన దావిద్నె నీతివాలడ్ ముట్టెంద్. ఆ లేకనడ్ కొండపుత్ ఔరుంఙ్ పావ్ ఓలిప్తెంద్.
అపుడ్ అన్ ప్రబా, అన్ తనెద్ ఇదరేకాద్? ఇసా వెలుతొల్తన్. అప్పుడ్ ప్రబునున్, “నివ్ సులుత్ దమస్కుంఙ్ సే” అత్తి నీవత్ తానెద్ కలెఙ్ ఇసా అన్ తయరకత్త నొ అదవ్ సిమ్కన ఇనుఙ్ కరిల్సావ్, ఇసా అన్నత్తి ఇంతెంద్.
అపుడ్ అదున్ వింత్ అవరుంఙ్ గుల్ రఙ్ వత్తిన్. ఔర్ అపోస్తులున్ అల్ఙెంఙ్ ఇసా ఇంతెర్.
దడ్డి సబ అనెకర్ స్తెపన్ గొట్టికుల్ వినుతు ఔర్ రాంగడ్, అమునున్ ఓలుత్ పల్కూ కొరుక్తెర్.
ఒకపుడ్ అన్ నియమ్ సాస్త్రం తొసేటా అండె పానమి అంసాత్ గానీ, ఆగ్య వరెకదున్ వాలడ్ పాప్పుంఙ్ఞ పెన పానం వత్తిన్ అన్ తిక్తన్.