42 పౌలు, బర్నబా యూదు సవ్డి సయుత్ సెరెఙ వరెకా ఆలపుసేక దినం ఈ గొట్టికున్ వాలడ్ ఇంకా పెర్రెత్ ముడ్ ఇసా మంది వింతి కత్తెంద్.
“అయ్యో కొరాజీను! ఇనుఙ్ అర్రివిన్ సిక్సయ సుక్కిలెద్. అయ్యో బెత్సయిదా! ఇనుంఙ్ సిక్స సుకీలెద్. ఇంమతీ జర్గీలెక సమత్కాల్ తూరు, సీదోను పట్నముత్ ఎరెంఙ్ అండె అంతి మన్కకెర్ పేలె సల్కులున్ ముడటీ తమ్మె పాపులున్ మన్ బద్లిపుర్ ఒర్కినడ్ గొనె జుఙ్ఙె తోడుత్ బుగ్గీ దీటెకార్.”
గని పేలె అనెకరతన గుల్ మంది వెన్క సెద్దెర్. గని ఇండి వెన్కత్ అనెకర్ గుల్ మంది ముదర్వై వత్తెర్! ఇసా ఇంత్ఎద్.
యేసుంద్ ఈ గొట్టిక్ ఇడ్డెఙ, ఒక్కొంద్ యూదులె గురు వత్న అమ్నున్ ముదర్వై మొక్స ఇంతెంద్. అన్నె పిల్ల పఙ్ఙిని తిక్తిన్. గని నీ వత్న అదున్ బత్కింతివింతె అద్ పెన్న పానమ్ ఎర్సద్.
ఇమును కూగుత్ కొరేకదుంఙ్ వెంటాయ్ మన్కకేరును పన్కతన్. నీర్ వారుతు సోయ్త కామ్ కత్తిర్. పంఙి నేండ్ సాట్టం దెయ్యంమ్నె ముండట్అస్సాతుము. అంముగు ఇండ్ఇస్సా ప్రబువు ఇముంఙ్ అజ్నసీయ్యితవ్ సాట్టం వినెకాందు తయార్ అస్సాతుము.
ఔర్ పేర్గే తన్ పిసిదియ. పక్కఙ్ అనెకా అంతియొకయ ఇనెక పట్నముంఙ్ గాద్దియ్తేర్. ఒక్కొ ఆలపుసేక దినముఙ్ యూదులె సావ్డిఙ్ సేరుతు ఉత్సర్.
అదుంఙ్ ఎత్తి దెయ్యమున్ వాలడ్ ఈ రక్సన అది ఇడుత్. యూదు ఏర్సటరున్ వై పన్కెకద్ ఎదిన్ ఇసా నిర్ ఒర్కిలుర్. ఔరు విసార్.