41 “విసెటర్ మంది! ఆస్చర్యం సుమ్ముర్! తిక్కుర్! తానుంఙ్ ఇంతె అమ్మె ఈ కలముత్ అన్ ఒక్కొ పని ఇదర్తెన నమ్మెతిర్ ఇసా అన్! మరొకోర్ ఇడ్తె గినా నీర్ నమ్మెర్.”
పైసె ఇంతె ప్రేమనడ్ కలెకార్ పరుసిక్, యేసుంద్ ఇడ్త గొట్టికున్ విత్న, అమ్నున్ చడిప్తెర్.
ఓల్సని మన్కకెర్ ఇలుంత్ అన్నెర్ గని దండి అమ్నున్ డవారి కత్న ఇంతెర్. ఇమ్ద మరొక్కొరున్ బత్కిప్తెంద్. నీ దెయ్యం నివ్డిప్త మాన్దార్ క్రీస్తుంద్ ఎరతె, తన్నెత్ తన్ బత్కద్.
ప్రబున్ ఇనంఙ్ ఆగ్య సితెంద్ ఇసా ఇంతెర్. దున్యత్ అనెకర్ సిమ్కన్ రక్సన ఇదరేంన్ ఇమ్మున్ యూదులెర్సెటర్ దేసున్ ఇన్ ఒక్కొ వెలుంఙ్ లాంఙ్ ఇదర్తన్”
అదుగి అముదు సెద్దె తానుంఙ్ ఇంతె అన్ ఇనుఙ్ దౌ యూదులెర్సెటరత్తి పవిడ్టన్, ఇసా అన్నత్తి ప్రబుద్ ఇడ్తెంద్.
ఆప్రవతక్నె గొట్టిక్ వింసెటానున్ ఆత్మ వింతి కత్న నాస్ కద్దద్.”
మందిరున్ నజరేత్ యేసుంద్కరాబ్ కత్న, మోసే నేండుంఙ్ సియ్త కయ్దలున్ బద్లిప్సాద్ ఇసా ఇమ్ద ఇడ్డెంఙ అమ్ వింత్తమ్, ఇసా ఇడ్తెర్.
యూదులెర్సెటరుంఙ్ రక్సన రొంబడెంఙ్ ఇసా గొట్టి ఇడ్డెంఙ్ మొదలిడ్సెటా ఔర్ అమున్ మర్కం ఎద్దేర్. తమ్మె పాపులున్ దండి కల్స అండార్. ఆక్రింఙ్ దెయ్యమ్నె జోరత రాఙ్ ఔరున్ పొయ్ వత్తిన్.
దెయ్యమ్నె ఎల్ల తరున్ న్యాయం ఇడ్డెకద్ మెరా వతింన్. అద్ నెడంతిని సురు ఎద్దినింతె, దెయ్యమ్నె సొయ్త కబుర్ విసెటరున్ తనెగల్కేద్?