22 “ఇమ్దు మన్కక్ ముటర్ ఎరెద్ గని దెయ్యమి ముడ్సాద్.” ఇసా మంది జోరకాద్ వపొయ్త్తెర్.
ఒక్కొద్ నెమిప్త దినం హేరోద్ రాజక్నె జుఙ్ఙె తొట్టెద్. న్యాయ్పీట ఉద్దుత్ మందిన్ సమ్జిప్సా కొన్ని గొట్టిక్ ఇడ్తెంద్.
తనుంఙ్ ఇంతె అముదు మహిమ దెయ్యముంఙ్ ఎరెక మయ్మన్ అముదు సుమ్తాదుఙ్ ప్రబునె దూత్ అమ్నున్వైనీ దుకమున్ జొపిటెద్. పుర్రె పడుత్ అముదు తిక్తెంద్.
ఔర్ తమే కరాబ్ ఆసలున్ వాలడ్ అడ్గసర్, లాబంమున్ సటీ మన్కకేరున్ పొగడ్సా, తమున్ అండా స్తితిన్ వాలడ్ సనుగుతు, పిర్యాదు ఇదర్సనంసర్.
ఆ జన్వరుంఙ్ అదికార్ సియ్తెంద్ ఇసా ఔరు సిమ్కన దండి పామున్ ఆరాదన కత్తెర్. “ఈ జన్వర్ లంఙ్ ఎరేనా అంసా రా? ఇమ్నడ్ యూద్దం కలెకర్ ఎర్?” ఇసా ఇడ్సా ఔరు సిమ్కన జన్వరునాయ్ పూజ కత్తెర్.