12 తుకికున్ ఎపెసుంఙ్ పన్కతన్.
ఔర్ ఎపెసుంఙ్ గదితెర్. అత్తి పౌలు అకుల్ల్ల ప్రిస్కిల్లన్ సయుత్ అన్ ఒక్కొది యూదులె సావ్డిఙ్ సెత్ యూదులాడ్ గొట్టి సియ్తెంద్.
గని అవ్రి ముదర్వయ్, “దెయ్యంమ్నె ఇచ్చ అండినిమతె పెన వరసాత్ గా” ఇసా ఔరుంఙ్ ఇడ్డుత్ ఎపెసుంఙ్ రూకుత్ సెద్దెర్.
అపొల్లో కొరింతిత్ అన్నెంఙ ఎద్దిన్ తన్నెద్ ఇంతె, పౌలు నడుమున్ అనెక బార్సత్‍ అత్న ఎపెసుంఙ్ వత్తె కొన్సెం మంది సిసు అంనుంఙ్ కండ్కెద్దెర్. ఔరున్, “నీర్ నంముత్ అనెంఙ్ పరిసుద్దాత్మన్ సుమ్తిరా?” ఇసా వేల్తెంద్.
అన్ ఇంమడ్ అంత్ దెయ్యమ్నె రాజ్యంన్ బదోల్ ఇడ్తన్. మల్ల ఇమ్మును ఓలెకాంద్ మొక్కరొబ్బడేంద్ ఇస్స అనుగు ఒర్కి.
అంమదును వెంట అనెకర్ ఎర్రితే! బేరయ పట్నంతన్ పుర్రక్నె పోరక్ సోపత్రు తెస్సలొకతద్ అరిస్ అరిస్తార్కు, సెకుందు, దెర్బే పట్నంతన్ గాయియు ఆసియా తన్ తుకికున్, త్రోపిము. అని తిమోతి
అనే లాడ్తంద్ సోబతా దాదకేర్ తుకికు ప్రబునత్తి నమ్మకామడ్ గడియక్ ఇదరెకాద్. అమ్నున్ వాలడ్ అన్ ఎనంఙ్ అండతొ, తనెగల్సతొ ఇంముంఙ్ కరిల్సాద్.
అమే సంగతీక్ ఇముంఙ్ కరిలెంఙ్ ఇస, ఇమ్మె మన్లుంఙ్ ఇమత్ సియెంఙ్ అమ్నున్ ఇంమతిఙ్ పవీటన్.
లాడ్త దాదకేర్ విస్వాస్త సెవకెర్ ప్రబునత్తి అన్నె సంఙ్తక తుకికుంఙ్ అన్నె బదొల్ ఇముంఙ్ ఇడ్సాద్.
అన్ మాసిదోనియ సెరెఙ ఇనుంఙ్ ఇడ్తెతి నీ ఎపెసుంఙ్ అన్. అత్తి కొన్సెం మంది కరాబూ ఔర్ ఇడ్సనండార్. ఔరడ్ ఇనంఙ్ ఇదర్నెం ఇసా ఇడ్సనండాతుమ్,
అన్ నికొపొలిత్ టండికాలం అనెంఙ్ ఇసా నిర్నయ్‍ సుమ్‍తన్. అదుంఙ్ ఎత్తి అన్ అర్తెమాన్ ఎకద్, తుకికున్ ఎన ఇన్వై పన్కతె నీ నికొపొలింఙ్ వరెకదుంఙ్ కోసీద్‍ కల్.
