14 నేండె ప్రబు యేసు క్రీస్తు పేలెనీ అన్ లంక్కి తాదున్ సటీ అన్ జల్దీన్ని అన్నె మేనున్ సయ్సత్ ఇస అనుంఙ్ ఒర్కి.
సీమోన్ పేతురుంద్ అమ్నున్, “ప్రబు, నీ వెయ్యసెసాతి?” ఇంతెంద్ యేసుంద్ ఇంతెంద్, “అన్ సెరెక జాగంఙ్ నీ ఇండి అన్ వెంట వరెంఙ్ సాలె? గని మల్ల వర్సాతి” ఇంతెంద్.
అన్ ఇంమడ్ అంత్ దెయ్యమ్నె రాజ్యంన్ బదోల్ ఇడ్తన్. మల్ల ఇమ్మును ఓలెకాంద్ మొక్కరొబ్బడేంద్ ఇస్స అనుగు ఒర్కి.
బూమి పొయ్ బత్కెరం నేండ్ పానం సియ్సనండతుమ్ ఇద్ గుడ్సె, ఇన్తె నేండెత్ మెన్ కరాబ్ ఎద్దె పరలోకముత్ నేండ్ బత్కెంఙ్ సటీ ఒక్కొద్ గుడ్సె అండద్. అదున్ మన్కకెర్ తయార్కలెఙ్ సలెర్. ఎప్పుడి తుఙి ఆద్ ఎల్లన్ దెయ్యమి కట్తద్.
అన్నె పానం సియెకా గడియ మెర వత్తిన్. అన్ సెరెక సమయం వత్తిన్.
అన్ ఈ మేనుత్ అనెక ఇత్తి అనపగోల్ ఇద ఇమున్ అదీ కలెకాద్ నీతి ఇసా నండాతున్.