11 అన్టర్ ఒర్కిలెఙ్ వెన్టని అమ్ అత్తీ తోసెటా అపుడ్ ఉత్తరమున్ లహిప్ తా గొట్టికున్ వాలడ్ తనెద్ ఇడ్తమొ అదుంఙ్ ఆని ఇదుంఙ్ తనయ్ తేడ తొతేద్ ఇద్ అముంఙ్ ఓలెంఙ్ పాజే.
కొన్సెం మంది ఎనఙ్ ఇసర్, “అమ్మె ఉత్తరమ్ జోరత, అరివన్నెతిలాఙ్ అన్డ, గని సెత్త కంజోర్, గొట్టిక్ చప్పరే అన్సా.”
తంమెత్ తమీ మెస్సెకరున్ ఔరత్తి ఒక్కొద్లాఙ్ అనెకదున్ గని ఔరడ్ కుల్లెకదున్ గని అమ్ వెకామ్ వరెం. ఇన్తే ఔర్ తన్నెత్ తనీ ఒక్కొనున్ సుమ్ముత్ మరొక్కొనున్ బెర్జీ కల్సా ఒక్కొనెద్ ఒక్కొద్ కుల్సానండే ఓర్ బుద్ది తోసెటా పనీ కల్సనండెతీ.
తానుంఙ్ ఇంతె వత్తపుడ్ నీర్ అన్నె ఇస్సులుగా అనెరొ తనెదొ ఇసా, అన్ ఇమ్మె ఇస్సుడనుగా అనెమొతనెదొ ఇసా అర్రిఙ్ అర్సానండతుం. కలైత, అసూయ, రగ్గున్, గుర, వదంతులు, గర్వం, లొల్లిక్ అనె తనెదొ.
అదుఙి అన్ దౌ అనెంఙ్ ఇసా ఇద్ గొట్టిక్ లాహిప్సనంసాత్. అనఙ్ ఏదర్తె అన్ వత్తనింతే అన్నే అదికార్ అడ్గిపెగా కటిన్ ఓలిపెకద్ అదెద్ ఈ అదికార్ ప్రబునుఙ్ ఇమున్ రపెఙ్ తోద్గ, కట్టెఙి సియ్తం.