8 అదుఙి ఆ ఉద్దెసమున్ మనిల్సెటంద్ మన్కకుని తోద్గ, ఇమున్ సొయ్త ఆత్మన్ సియ్త దెయ్యముని ఇదర్స నండాద్.
మల్ల అముదు సిసులున్ ఇసాద్ ఏంద్ ఇమ్మెత్ విసాద్ అముదు అన్నేత్ విసాద్. ఏంద్ ఇమ్మున్ తోద్ ఇసాద్ అముదు అన్ తోద్ ఇసాద్
అన్నె గొట్టికున్ నంసెటరుంఙ్ ఒక్కొద్ న్యాయ్ కలెకద్ అన్సాద్. అన్ముట్ట గొట్టిక్ ఆక్రి దినముంఙ్ ఔరె న్యాయ్ కల్సాంద్.
“విసెటర్ మంది! ఆస్చర్యం సుమ్ముర్! తిక్కుర్! తానుంఙ్ ఇంతె అమ్మె ఈ కలముత్ అన్ ఒక్కొ పని ఇదర్తెన నమ్మెతిర్ ఇసా అన్! మరొకోర్ ఇడ్తె గినా నీర్ నమ్మెర్.”
ఈ నమ్మెకది నేండున్ నారాజ్ కలెద్. తానుంఙ్ ఇంతె దెయ్యం నేండుంఙ్ సియ్ తా పరిసుద్దా ఆత్మ వాలడ్ అముదు తన్నె ప్రేమన్ నేండె మన్నుత్ పురా సియ్యెకాద్
నెడుఙ్ ఎనా దెయ్యం అదవున్ తన్నె ఆత్మ వాలడ్ దన్ద్రిప్తేద్ ఆద్ ఆత్మ ఆనిగునై అకరి దెయ్యంనత్తి గున్డి తా అనెకవున్ డప్తవున్ గిన కిరావుత్ ఇడ్సద్
అనంఙ్ ఎరత్తె అద్ అనెక రితినడ్ అండిన్ ఇంతె ఇంక అనుంఙ్ కుసీ అన్నె అసా. ఇదున్ బదోల్ దెయ్యమ్నె ఆత్మ అన్ వెంట అంసాదిసా అన్నె బరొస.
నేండ్ అద్నెర్ ఎందుమ్ ముద్ర నేడున్ పొయ్ తప్తెద్, నేండ్డె మనుత్ నేండ్డె ఆత్మన్ హామీసియ్తెద్.
నీర్ కీకె అదుఙి, “అబ్బా! బబా!” ఇసా కూగెకంద్ తన్నె కీకెనే ఆత్మన్ దెయ్యం నేండె మన్నుత్ పావిట్టిన్.
తమ్మె లాబముంఙ్ సటీ తోద్గ ఇముంఙ్ సేవ కలెంఙ్ ఇసా ఇనంఙ్ కత్తెర్. ఈ గొట్టి దెయ్యం ఔర్ ఇడ్తెంద్. పరలోకమ్తన్ దెయ్యం ప్రవక్త లున్ పనుక్తంద్ సొయ్త ఆత్మన్ వాలడ్, గొట్టిన్ ఇడ్డెంఙ్ ఔర్ ఇముంఙ్ అదవున్ ఇడ్తేర్. అదవున్ వాలడ్ ఒర్కిల్సెటార్ దెయ్యమ్నె దూత్ లె గిన ఎదూర్ ఉద్దుత్ అండార్.
ప్రవచనత్ ఏపూడి మన్కకనే ఉద్దెసం తన పుట్టెతీన్, పరిసుద్ద ఆత్మ నిండ్త మన్కకెర్ దెయ్యమున్ వాలడ్ ముడెఙ వత్తీన్.
దెయ్యమ్నె ఆగ్యలున్ పాటించేకద్ అంనంతి వాగిలుత్ అన్సద్. దెయ్యం అంనంతి వాగిలుత్ ఇలుత్ అన్సద్. అంనంతి నేడున్ సిత ఆత్మన్ వాలడ్ అముదు నేడ్డతీ వాగిలుత్ అన్సద్ ఇసా నేడున్ ఒర్కి.
అద్ద విదామడ్, కల కర్సేకార్ ఇవ్రి ఒక్కొ పకంఙ్ తమే మేనులున్ కరబ్ ఇదర్సార్. దెయ్యమ్నె అదికారం నాకరిల్సా దెయ్యమ్నె దండి దూతులున్ గురించి కరాబ్ ఇడ్సార్.