20 నేండె మన్ నేండున్ పొదె నింద తప్తే, దెయ్యం నేండె మన్లున్ ఎనా లొక్నన్ ఇసా, అమ్మున్ అని ఒర్కీ.
ముదిగుసాల్ అమ్నున్, “యోహాన్నె కీకెన్ సీమోన్! అన్ ప్రేమ్ కల్సతివా?” ఇసా ఇంతెంద్. ముదిగుసాల్, “అన్ ప్రేమ్ కల్సాతివా” ఇసా వెల్తదుంఙ్ పేతురునే మన్ ఓయ్తిన్ “ప్రబు! ఇనుంఙ్ సిమనాయ్ ఒర్కి. అన్ ఇమున్ ప్రేమ్ కాల్సాత్ ఇసానయ్ ఒర్కియ్” ఇసా ఇంతెంద్. యేసు, అన్నె గొర్రెలున్ మెయప్!
ఇదున్ విత్న ఔర్ ఒక్కొకొంద్ అత్రనట్ కురియుత్ సెరెంఙ్ ఎద్దెర్. పేలె పబ్గు దొడా కురియుత్ సెద్దెర్. ఆక్రింఙ్ అత్తి ఇల్లుత్ అనెకా పిల్లకున్ వెంట యేసుంద్ మాత్రం మిక్తెంద్.
అపుడ్ అదున్ వింత్ అవరుంఙ్ గుల్ రఙ్ వత్తిన్. ఔర్ అపోస్తులున్ అల్ఙెంఙ్ ఇసా ఇంతెర్.
ఏర్ సిక్సా సియ్సార్? క్రీస్తు ఇసా? తిక్తాంద్, మరి అంతె ఎరెకడి తిక్తతన సుల్తంద్, దెయ్యమ్నె ఉన్నపకంఙ్ ఉదుత్ అనెకద్, నేండుంఙ్ సటీ ప్రర్దనా ఇదరెకాంద్ గిన అమ్ది.
అన్ మన్ లోప అనుంఙ్ తనయ్ దోస్ కన్కెరెద్. అంత్తె మాత్రమ్ అన్ ఇమన్దర్నన్ ఇసా తోద్. అదుంఙ్ ఎత్తి ప్రబుది అన్నె న్యాయ్ వేల్తోలెంఙ్.
ఇనుంఙ్ ఒర్కియ్, అటద్ పవ్ బులిలుత్ పాప్ కత్న తన్నెత్ తని సిక్స సుమ్దద్.
దున్య తా అంనుంఙ్ కన్కెర్సెటద్ ఇనెకాద్ తనయ్ తోతెద్. నేండ్ ఇసొబ్ ఇడ్డెకా దెయ్యమ్నె నదురుంఙ్ సిమ్కన కన్కెర్సానంసాద్.
దెయ్యం అబ్రాహామ్ మున్ వాగ్దానం కత్తాపుడ్, అంనుంఙ్ ఎన సోయ్తద్ ఎదీ తోతెద్, “అనా వెంట” ఇసా ఇమన్ కతెంద్.
ఇదున్ వాలడ్ నేండె సత్తెం కలైతారం ఇసా ఎనంఙ్ ఎర్కా ఎరద్. అప్పుడ్ నేండె గుండె దెయ్యమున్ ముదర్వై బరోసా నాడ్. అన్సాతుమ్.
లాడ్తంద్ అన్నె దాదాకెరార, నేండె మన్ నేండ్ పొదె నింద తప్సేటండే, దెయ్యంనంతి ఇమతడ్ అన్సాతుమ్.
సినపర్, నీర్ దెయ్యంఙ్ కలైతార్. నీర్ ఆ ఆత్మన్ గేల్తిర్. తనుంఙ్ ఇంతే, ఇమ్మతి అనెకద్ ఈ దున్యత్ అనెకానుంఙ్ ఎనా లోకూ ఎన్నిర్. గొప్పవాడు
అద్నె పోరకేరున్ జరుర్ అలంఙత్. అదుంఙ్ వాలడ్ లోప మన్లున్ పర్సల్ కలెకనుంఙ్ అని సిమ్కన సంగములున్ ఒర్కిల్సా. ఇంమంత్తి ఆర్ ఒక్కొనుంఙ్ ఔర్ కత్త పనికున్ వాలడ్ కుల్కడ్ సియ్సాత్.