4 అన్ మన్ లోప అనుంఙ్ తనయ్ దోస్ కన్కెరెద్. అంత్తె మాత్రమ్ అన్ ఇమన్దర్నన్ ఇసా తోద్. అదుంఙ్ ఎత్తి ప్రబుది అన్నె న్యాయ్ వేల్తోలెంఙ్.
ముదిగుసాల్ అమ్నున్, “యోహాన్నె కీకెన్ సీమోన్! అన్ ప్రేమ్ కల్సతివా?” ఇసా ఇంతెంద్. ముదిగుసాల్, “అన్ ప్రేమ్ కల్సాతివా” ఇసా వెల్తదుంఙ్ పేతురునే మన్ ఓయ్తిన్ “ప్రబు! ఇనుంఙ్ సిమనాయ్ ఒర్కి. అన్ ఇమున్ ప్రేమ్ కాల్సాత్ ఇసానయ్ ఒర్కియ్” ఇసా ఇంతెంద్. యేసు, అన్నె గొర్రెలున్ మెయప్!
పౌలు దడ్డి సబ తార్ ఔరున్ నిటామ్ ఓలుత్, “దాదకేర్, అన్ ఈ దినముంఙ్ తన దెయ్యం ముండట్ పూర సోయ్ మన్ సాక్సినాడ్ అడగ్సానన్సాత్” ఇసా ఇడ్తెంద్.
నియం సాస్త్ర వినెకరున్ తోద్, అదున్ సుముత్ అడ్గెకరునీ దెయ్యం నీతి నాడ్ అనెకర్ ఇసా ఆసాద్.
అబ్రాహామ్నె క్రియలున్ బదోల్ నీతితద్ ఇసా న్యాయ్ కత్తండె అముదు సొతంఙ్ దండి చెరెంఙ్ కారన్ అంతనద్ గని అద్ దెయ్యమున్ ముండట్ తోద్.
నీర్ ఎక్కద్ మరొక్కొర్ ఎక్కద్ అనుంఙ్ న్యాయ్ వేల్తోలెంఙ్ ఇనెకద్ అనుంఙ్ గుల్ సినమ్ విసయ. తనట్ అన్నెత్ అని న్యాయ్ కలెన్.
అదుంఙ్ ఎత్తి ప్రబునే ఆ వెలా వరెంఙ్ పేలెయ్, తనెదునీ బదోల్ న్యాయ్ కలెంఙ్ తోద్. అముదు సీకటిత్ అనెక వున్ వెలుంఙుంఙ్ కొత్న మన్కకెర్ లోపా అనెక ఉద్దేసలున్ వక పుసాద్. అపుడ్ ప్రతి ఒక్కొనుంఙ్ పాజె ఇంత మాన్ దెయ్యం తన్న రొంబాడద్.
అమ్మెత్ దండి మదత్ ఇద్దీ! ఇదుంఙ్ అమ్మెత్ ఇద్ మన్ సాక్సి ఇమందార్. లోకం లాఙ్ బుద్దినడ్ తోద్ గని దెయ్యం కృప గొట్టినడ్ అద్ విసరడ్ సత్తె దెయ్యమ్నె అసిర్వదడ్ ఇదరుత్, దున్యత్ సిమ్కన మల్ల కాస్ ఇమ్ వాలడ్ అడెగెకా.
నేండ్ సిమ్కన క్రీస్తునే న్యాయ్పీట ముండట్ కన్కెరెఙ్. తానుంఙ్ ఇన్తె ప్రతి ఒక్కొనే సరీరమడ్ అడ్గిప్ తా ప్రకరం, అదవ్ సోయ్ తె ఏక్క కరాబు ఏక్కా, డిగ్తెతిలఙ్ ప్రతీపలం రొబడ్సద్.