12 దాదకేర్ అపొల్లో విసయ తానెద్ ఇంతె, అంనున్ ఈ సంతకెరున్ కలయుత్ ఇమున్వై సెరిసా అన్ గుల్ వింతి కత్న గానీ ఇండి వరెకదుంఙ్ అంనుంఙ్ కుసీ తొతెంద్. అంనుంఙ్ కుసీవత్తె వర్సాద్.
మల్ల హేరొదికుంఙ్ మొక్క రొబ్బటిన్ హేరోద్ తనే రజంముత్ మెన్అదికాలున్. సిప్పాయికున్ గలిలీయ మెన్ దండి దండి మన్కకేరున్ కూగుత్న తన్నె పుట్తాదినంజేవున్ సియిస్సాద్.
“గని సీల అత్తిని అనెంఙ్ ఇసా ఇంతెంద్.”
ఇద్ ఇనంఙ్ అనేఙ అపొల్లో ఇనేక పేర్త యూదుంద్ ఒక్కంద్ ఎపెసుంఙ్ పట్నముంఙ్ సెద్దెంద్. అపొల్లో ఊరుంఙ్ అలెగ్జాండ్రియా పట్నముంఙ్ పుట్తంద్. ఇమ్దు దండి గురుంద్ ఎద్దెంద్. లేకనముత్ సోయ్ గ్యాన్ తంద్.
అపొల్లో కొరింతిత్ అన్నెంఙ ఎద్దిన్ తన్నెద్ ఇంతె, పౌలు నడుమున్ అనెక బార్సత్ అత్న ఎపెసుంఙ్ వత్తె కొన్సెం మంది సిసు అంనుంఙ్ కండ్కెద్దెర్. ఔరున్, “నీర్ నంముత్ అనెంఙ్ పరిసుద్దాత్మన్ సుమ్తిరా?” ఇసా వేల్తెంద్.
గని పౌలు నీతిన్ వాలడ్ ఆసానిగ్రహం వాలడ్ వరెకా న్యాయం వాలడ్ ఇడ్సననెఙ పేలిక్సున్ ఇడ్తెర్.
ఇమున్ లొపాల్, “అన్ పౌలు ఎందున్” ఒక్కొంద్, అన్ద అపొల్లో ఎన్దున్, మరోక్కోనే, అన్ కేప మరోక్కొనున్, అన్దు క్రీస్తుద్ ఎందున్ అని ఇడ్సరిసా వింతన్.
పౌలైనను, అపొల్లో అంనున్, కేప, పేతురు అంనున్, దున్య ఎక్కద్, పానం ఎక్కద్, తికేకద్ ఎక్కద్, ఇండి అనెకవెక్కద్, వారెకావెక్కద్, ఇదా సిమ్కన ఇమ్మెవి.
అపొల్లో ఎద్? పౌలు ఎద్? ఇదర్నై కబుర్లకెరి తా. ఇద్దర్నై ఏకున్ ప్రబుంద్ సియ్త గడియకున్ లంఙ్ ఔరున్ వాలడ్ నీర్ నమ్తిర్.
న్యాయ్ కలెకా జేనాను అపొల్లో నున్ జల్ది పావిడ్. ఔరుంఙ్ తనెది తుటిఎర్సెటా ఓల్.
అదుంఙ్ఎత్తి నేడున్ రక్సక్ ఇన్నెక దెయ్యమ్నె దయ, మన్కకెర్ పొయ్ అమ్నె ప్రేమ చెదినపుడ్