7 “କୁଲମିକାଣି ସୁଦୁଜୀୱୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସିମାନେ ଆମ୍ବାଆରି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ୱେଣ୍ମ୍ବାସି । ଆମ୍ବାଆସି ଜୀଣା ଆ଼ନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନା଼ନୁ ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତା ମାନି ଜୀୱୁଗାଟି ମା଼ର୍ନୁତି ପା଼ଡ଼େୟି ତିଞ୍ଜାଲି ହୀଇଁ ।”
ଆମ୍ବାଆରି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି ।”
ଏଚିବେ଼ଲା ତୀରିଗାଟାରି ତାମି ଆ଼ବା ରା଼ଜିତା ୱେଡ଼ାଲେହେଁ ଡ଼ୀଞ୍ଜିହିଁ ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ନେରି । ଆମ୍ବାଆରାକି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାରି ୱେଣ୍ମ୍ବାରି ।”
“ଆମ୍ବାଆରାକି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି ।”
ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ୱେଞ୍ଜାଲି ଆମ୍ବାଆରାକି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି ।”
ମାଣ୍ସିତି ପାଙ୍ଗାତା ଇଲେତି ଏ଼ନାୟି ହିଲେଏ, ଏ଼ଦି ମାଣ୍ସି ବିତ୍ରା ହ଼ଡାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଗେଏ କିହାଲି ଆ଼ଡିନେ, ସାମା ଏ଼ନା ଏ଼ନାୟି ମାଣ୍ସି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚିମାନେ, ଏ଼ ବାରେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଗେଏ କିହିମାନେ ।”
ୱେଞ୍ଜାଲି କୀର୍କା ମାନାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନୀଞ୍ଜୁ ନୀନୁ ପା଼ରଦେ଼ସାତା ନା଼ ତଲେ ମାଞ୍ଜି ।”
ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ନେହିଁ ବୂମିତା ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ପାଡାଆ଼ହାନା ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟିତେ ।” ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରାକି ୱେଞ୍ଜାଲି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାରି ୱେଣ୍ମ୍ବାରି ।”
ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ନା଼ ତା଼ଣାଟି ହିତ୍ଡ଼ି ବେଟାଆ଼ଦେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଈ ବାରେ କାତା ୱେସାମାଞ୍ଜାଇଁ । ଦାର୍ତିତା ମିଙ୍ଗେତାକି ହା଼ରେକା ସା଼ସ୍ତି ମାନେ, ସାମା ସା଼ସା ଆହ୍ଦୁ; ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ଦାର୍ତିତି ଜୀଣା ଆ଼ହାମାଇଁ ।”
ସାମା ମାହାପୂରୁ ମାଙ୍ଗେତାକି ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ବାରେ ତ଼ସାମାଞ୍ଜାନେସି; ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ ସୁଦୁଜୀୱୁ ବାରେ କାତା, ହାଅ, ମାହାପୂରୁତି ଡ଼ୁଗାମାନି କାତା ଜିକେଏ ପାରିନେସି ।
ଏ଼ୱାସି ଲାକପୂରୁ ଅ଼ୱିଆ଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଇଲେତି ହା଼ଡା ୱେଚେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ମାଣ୍ସି ଜ଼ଲାଲି ଆ଼ଡାଆଗାଟାୟି ଅ଼ଡ଼େ ଗୂତିତା ଅ଼ହାଲି ଆ଼ଡାଆଗାଟାୟି ।
ତାଞ୍ଜିଁତେରି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ରା଼ଚିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ମୂଲୁଟିଏ ମାନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାମାଞ୍ଜେରି, ଏ଼ ଡ଼ାଆ ଦାଂଗ୍ଣାୟାଁତେରି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ରା଼ଚିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଇଚିହିଁ ମୀରୁ ବାରେ ଲାଗେଏ ପ଼ଲେଏ ତା଼ଣାଟି ଜୀଣା ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି ।
“ଆମ୍ବାଆରାକି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି!
ଇଞ୍ଜାଁ ଲାକପୂରୁଟି ଈ ହା଼ଡା ୱେଚେଏଁ, ଈ କାତା ରା଼ଚାମୁ, “ନୀଏଁ ଆମ୍ବାଆରି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ମାଞ୍ଜାନା ହା଼ନେରି, ଏ଼ୱାରି ନେହେଁ ।” ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ୱେଚେଏଁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ୱେସିମାଞ୍ଜାନେ, “ଏ଼ୱାରି ତାମି କାମାତି ୱା଼ହୁଟି ଜ଼ମିନେରି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି କାମାତି ପା଼ଡ଼େୟି ଏ଼ୱାରିତଲେ ଡ଼ୟିନେ ।”
ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ମେସ୍ତେଏଁ, ହିଚୁ କାଲ୍ହି ଦାର୍ପେଣି ଲେହେଁତି ସାମ୍ଦୁରି, ଆମ୍ବାଆରି ଜ଼ନ୍ତ, ଏ଼ଦାନି ବମା ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦାନି ଦ଼ରୁତି ଲମ୍ବରଟି ଜୀଣା ଆ଼ତାରି, ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ ହୀହାମାନି ସେର୍ଙ୍ଗି ଆସାନା ଗା଼ଜୁ ଲେହେଁତି ସାମ୍ଦୁରି ଗିଚୁତା ନିଚାମାଚେରି ।
“କୁଲମିତି ସୁଦୁଜୀୱୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସିମାନେ, ୱେଞ୍ଜାଲି କୀର୍କା ମାଚିସାରେ ୱେଣ୍ମ୍ବାସି, ଆମ୍ବାଆସି ଜୀଣା ଆ଼ନେସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅ଼ର ଦେବାତି ହା଼କି ତଲେ ନସ୍ତ କିହାଲି ଆ଼ଡେଏ ।”
“କୁଲମିକାଣି ସୁଦୁଜୀୱୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସିମାନେ ଆମ୍ବାଆରି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ୱେଣ୍ମ୍ବାସି । ଆମ୍ବାଆସି ଜୀଣା ଆ଼ନେସି ଏ଼ୱାଣାକି ଡ଼ୁଗାମାନି ମାନା ତିଞ୍ଜାଲି ହୀଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ବାରେଜା଼ଣାତି ପୁଃନି ଦ଼ରୁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନି ର଼ ଦବ୍ଲା ୱାଲି ହୀଇଁ, ଏ଼ ପୁଃନି ଦ଼ରୁ ଏ଼ନାୟି ୱାଲି ଆ଼ନାଣା ପିସ୍ପେ ଆମ୍ବାଆସି ପୁନଅସି ।”
ଆମ୍ବାଆସି ଜୀଣା ଆ଼ନେସି, ଏ଼ୱାସି ଈ ବାରେତି ଅଦିକାରା ଆ଼ନେସି; ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଇଁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ ମୀର୍ଏସି ଆ଼ନେସି ।
ଜୀୱୁତି ମା଼ର୍ନୁତି ଅଦିକାରା ଆୟାଲି ଅ଼ଡ଼େ ଦୁୱେରିଟି ଗା଼ଡ଼ାତା ହ଼ଡାଲି ତାକି ଆମ୍ବାଆରି ତାମି ହିମ୍ବରିକା ରା଼ଚାମାନେରି ଏ଼ୱାରି ନେହେଁ ।
ସୁଦୁଜୀୱୁ ଅ଼ଡ଼େ ବୀହା ଆ଼ନି ଡ଼ାଆ ମା଼ଙ୍ଗା ଏଲେଇନୁ, “ୱା଼ମୁ!” ଆମ୍ବାଆସି ୱେନେସି ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଣ୍ମ୍ବାସି, “ୱା଼ମୁ!” ଏ଼ସ୍କି ଗାଟାସି, ୱା଼ପାସି, ଆମ୍ବାଆସି ମ଼ନ କିନେସି; ଏ଼ୱାସି ଜୀୱୁହୀନି ଏ଼ୟୁ ଉଜେଏ ଗସ୍ପେସି ।
ଏ଼ କାଡାତି ରିକୱାକି ବା଼ର ଦେବା ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟିନି ଜୀୱୁତି ମା଼ର୍ନୁ ମାନେ, ଏମ୍ବାଆଁ ଲେ଼ଞ୍ଜୁ ତାକି ଲେ଼ଞ୍ଜୁ ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟିନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ମା଼ର୍ନୁତି ଆ଼କା ବାରେ କୂଡ଼ାତାରାଇଁ ର଼ଗଟି ନେହିଁ କିନାଇ ।