5 ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାସି ମୁତାତା ଏ଼ୟୁ କଡିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ସୀସୁୟାଁତି କଡାୟାଁ ନର୍ହାନା ତାନି ଟେଡେଲିତା ମାନି ତୁୱାଲା ତଲେ ଜେ଼ଜାଲି ମା଼ଟ୍ହେସି ।
ଡା଼ୟୁୱାକି ଜୀସୁ କଡାୟାଁଦାରି ନିଚାନା ଡ଼ୀହି ଡ଼ୀହି କାଣ୍ତ୍ରୁ ବକ୍ହାନା ଏ଼ୱାଣି ପାଃଆନାୟାଁ ଊଦି କିହାନା ତାନି ତା଼ର୍ୟୁଁ ବା଼ଣାୟାଁ ତଲେ ଜୀସୁ ପାଃଆନାୟାଁ ଜେ଼ଜିହିଁ ଏ଼ୱାଣି ପାଃଆନାୟାଁ ନଣ୍ତିତେ ଅ଼ଡ଼େ ଗାନ୍ଦା ନିୟୁଁ ରୁବିତେ ।
ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଇୟାନିୱାକି ସିନିକିହାନା ସିମନଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ଇୟାନି ମେସିମାଞ୍ଜି ? ନା଼ନୁ ମୀ ଇଜ ୱା଼ତେଏଁ, ନା଼ କଡାୟାଁ ତାକି ଏ଼ୟୁ ହିୟାଆତି, ସାମା କାଣ୍ତ୍ରୁତଲେ ନା଼ ପାଃଆନାୟାଁ ଊଦି କିହାନା ତାନି ତା଼ର୍ୟୁଁ ବା଼ଣାୟାଁ ତଲେ ଜେ଼ଜାତେ ।
ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ୟୁ ମୀହାମାନେସି, ଏ଼ୱାଣି କଡାୟାଁ ନର୍ନି କିହାଁ ଏ଼ନାୟି ଲ଼ଡ଼ା ହିଲେଏ, ମୀରୁ ଅଟ୍ୱି ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି; ସାମା ବାରେଜା଼ଣା ଆ଼ଏ ।”
ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ସିମନ ପିତର ଦାରିତା ୱା଼ତେସି; ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ପ୍ରବୁ ନୀନୁ ନା଼ କଡାୟାଁ ନର୍ହି ମାଞ୍ଜାଦି ?”
ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ଆ଼ଏ, ନା଼ କଡାୟାଁ ଏଚେଲାୱା ନର୍ହଅତି ।” ସାମା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନୀ କଡାୟାଁ ନର୍ହାଆତିହିଁ ନୀନୁ ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ ସୀସୁ ଆୟାଲି ଆ଼ଡଅତି ।”
ଆ଼ତିଜିକେଏ କ଼ସ୍କା ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ଜୀସୁତି ପାଡ଼୍କା ଟଟତା ବା଼ଲା ତଲେ ଗ୍ଣାକ୍ହେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଦେବୁଣିଏ ଏମ୍ବାଟି ଏ଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ନେତେରି ହ଼ତେ ।
ଅ଼ଡ଼େ ନୀଏଁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ୱେ଼ଡ଼ା କିହିମାଞ୍ଜି, ନିଙ୍ଗାମୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଆ଼ହାନା ତାନି ତା଼ଣା ପ୍ରା଼ତାନା କିହାନା ନୀ ପା଼ପୁ ବାରେ ନର୍ୱି କିହାକଡାମୁ ।’”
ଅ଼ଡ଼େ, ମୀ ବିତ୍ରା ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଇଲେକିଁ ମାଚେରି; ସାମା ପ୍ରବୁ ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ଦ଼ରୁତଲେ ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁତି ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ମୀରୁ ନର୍ୱି ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ସୁଦୁଗାଟାତେରି ଆ଼ହାନା ତୀରିଗାଟାତେରି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗା ମାଞ୍ଜେରି ।
ଏ଼ୱାସି କୁଲମିତି ବ଼ଲୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୟୁତଲେ ନର୍ହାନା ମାହାପୂରୁ ତାକି ସୁଦୁ କିହାନା ହେର୍ପିତେସି,
ଅ଼ଡ଼େ ନେହିଁ କାମାତାକି ୱେ଼ଙ୍ଗାମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ଦି ମୀର୍କା ମା଼ସ୍କାଣି ପ଼ହିପାଡି କିହାନା, ପା଼ଡ଼ିତି ଗତାୟାଁଣି ସେ଼ବା କିହିମାନେ, ମାହାପୂରୁ ଲ଼କୁତି କଡାୟାଁ ନର୍ହା ମାନେ, ଦୁକୁ ଗାଟାରାଇଁ ଦୁକୁ ଡୂକ୍ହିମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ ନେହିଁ କାମା କିହାଲି ରା଼ହାଁ ଆ଼ହିମାନେ, ଆତିହିଁ ଏ଼ଦାନି ଦ଼ରୁ ରା଼ଣ୍ତେଣିସିକା ଆ଼କୁତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ପେ ।
ଏ଼ଦାଆଁତାକି ୱା଼ଦୁ, ମା଼ର ସୁଦୁ ହିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ଟ୍ୱା ନାମୁଟି ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ହାନ; ଇଚିହିଁ ମା଼ର ନୀଏଁ ପା଼ପୁ ଅଣ୍ପୁଟି ଅଟ୍ୱି ଆ଼ହାମାନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ ଆଙ୍ଗା କ୍ରୀସ୍ତତି ନେତେରି ତଲେ ନର୍ୱି ଆ଼ହାମାନେ ।
ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିଁ ଉଜେଡ଼ିତା ବାସା ଆ଼ହାମାନେସି, ମା଼ର ଜିକେଏ ଏଲେକିହିଁଏ ଉଜେଡ଼ିତା ତା଼କିନାୟି, ଆତିହିଁ ମା଼ର ରଅସି ରଅଣି ତଲେ ଆଣ୍ତ୍ୱିଆ଼ନାୟି ମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ମୀର୍ଏଣା ଜୀସୁ ନେତେରି ମା଼ ବାରେ ପା଼ପୁତି ନର୍ହାନେ ।
ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ଏ଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ନେତେରିଟି ୱା଼ହାମାଚେସି, ୱାର୍ଇ ଏ଼ୟୁତଲେ ଆ଼ଏ, ସାମା ଏ଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ନେତେରି ଈ ରୀ କୂଡ଼ା ତଲେ ୱା଼ହାମାଚେସି; ଅ଼ଡ଼େ ସୁଦୁଜୀୱୁ ଜିକେଏ ଏମ୍ବାତି ସା଼କି ହୀହିମାନେ, ଇଚିହିଁ ଜୀୱୁଏ ସାତା ।
ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ନାମୁତି ସାତା ସା଼କି ହୀନାସି, ହା଼ତାରି ବିତ୍ରାଟି ତଲିଏ ଜାର୍ନା ଆ଼ତାସି, ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତିତି ରାଜାୟାଁଣି ସା଼ଲୱି କିନାସି । ଏ଼ୱାସି ମାଙ୍ଗେ ଜୀୱୁ ନ଼ହାଁମାଞ୍ଜାନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ନେତେରିଟି ମାଙ୍ଗେ ପା଼ପୁଟି ଗେଲ୍ପାତେସି ।
ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେଏଁ, “ଏ଼ ନା଼ ପ୍ରବୁ ନୀନୁଏ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାମାଞ୍ଜି” ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଞ୍ଜାତେସି, “ଈୱାରି ଆଜିହ଼ପେତି ସା଼ସ୍ତି ଅ଼ର୍ହାନା ହ଼ଚା ୱା଼ହାମାନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁତି ନେତେରି ତଲେ ଏ଼ୱାରି ତାମି ହିମ୍ବରିକା ରା଼ଚାନା ଦବ୍ଲା କିହାମାନେରି ।