7 ମୀ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଜୁ ବାରେ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ହେର୍ପାଦୁ ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ମିଙ୍ଗେତାକି ଅଣ୍ପିନେସି ।
ଅ଼ଡ଼େ ମୀ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ତାନି ଗାଡି ଅଣ୍ପୁ ତଲେ ତାନି ଜୀୱୁତି ଆଗାଡ଼ା ପାଡିକିହାଲି ଆ଼ଡିମାନେସି ?
ହିମ୍ବରିକା ତାକି ଏ଼ନାଆଁତାକି ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜେରି ? ଜା଼ଡ଼ାତି ପୂଙ୍ଗାଣି ସିନିକିହାଁ ଅଣ୍ପାନା ଜା଼ପାଦୁ, ଏ଼ୱି ଏ଼ନିକିଁ ପାଡାଆ଼ନୁ; ଏ଼ୱି କସ୍ତ କିଉ କି ଲୂଲୁ ଦା଼ଉ,
ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ନାଆଁ ତିନମି, ଏ଼ନାଆଁ ଗହ୍ନମି, ଏ଼ନାଆଁ ପର୍ନମି ଏଲେକିହିଁ ଅଣ୍ପାଆଦୁ ।
ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଡଂଗତି ଡା଼ୟୁୱାକି ର଼ ମୂଲାତା ତା଼ର୍ପୁ ଆ଼ଂଗାନା ଇଦା କିହାମାଚେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିକ୍ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ମା଼ର ହାନାୟିଦେଁ ନିଙ୍ଗେ ଅଣ୍ପୁ ହିଲେଏ କି ?”
ଜୀସୁ ତାନି ସୀସୁୟାଣି ଏଲେଇଚେସି, ଈଦାଆଁତାକି ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ନାଆଁ ତିନାୟି, ଇଲେକିଁ ମୀ ଜୀୱୁତାକି, ଏ଼ନାଆଁ ତୁର୍ନାୟି ଇଲେକିଁ ମୀ ଆଙ୍ଗା ତାକି ଜିକେଏ ମୀରୁ ଅଣ୍ପାଆଦୁ ।
ମୀରୁ ର଼ ଊଣା କାମାତି କିହାଲି ଆ଼ଡିହିଲଅତେରି, ଆତିହିଁ ଏଟ୍କାତି କାତା ଏ଼ନାଆଁତାକି ଗାଡି ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜେରି ?
ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଗତି ଦାଂଗ୍ଣେଏସି, ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁକି ଅଣ୍ପୁ ହିଲେଏ,
ଏ଼ନାଆଁତାକି ଜିକେଏ ଅଣ୍ପାଆଦୁ, ସାମା ବାରେତାକି ପ୍ରା଼ତାନା ଇଞ୍ଜାଁ ଜହରା ତଲେ ମୀ ଲ଼ଡ଼ାମାନାଣି ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ୱେହ୍ଦୁ ।