10 “ତଲି ମୀରୁ ମାହାପୂରୁତି ଲ଼କୁ ଆ଼ହା ହିଲାଆତେରି, ସାମା ନୀଏଁ ମୀରୁ ମାହାପୂରୁତି ଲ଼କୁ ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି, ତଲି ମୀରୁ ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମା ବେଟାଆ଼ହା ହିଲାଆତେରି, ସାମା ନୀଏଁ ତାନି କାର୍ମାଆ଼ନାଣି ବେଟାଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି ।”
ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦେବା ନା଼ନୁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଅଣ୍ପିମାଇଁ, ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁ ଏ଼ଦାଆଁ ତେଲ୍ହାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି କି ? ହା଼ରେକା ବାର୍ସା ନ଼କେଏ ମ଼ସା ଈ କାତା ୱେସାମାନେସି, “ମା଼ ଲ଼କୁଣି କାର୍ବି କିହାଲିତାକି ର଼ ଊଣା କୂଡ଼ାତି ଲେ଼ମ୍ବିନମି, ଏଲେକିହିଁ ଏ଼ ବୁଦି ହିଲାଆଗାଟି କୂଡ଼ା ତଲେ ଏ଼ୱାରାଇଁ କାର୍ବି କିୱି କିନମି ।”
ଜୀହୁଦିଆ଼ଆତି ଲ଼କୁତେରି ତଲି ମୀରୁ ମାହାପୂରୁଇଁ ମା଼ନି କିହାହିଲାଆତେରି; ସାମା ନୀଏଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ମା଼ନି କିଆତାକି ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମାମେହ୍ନାଣି ବେଟାଆ଼ତେରି,
ଡ଼ାଆସିକା କାତା, ନା଼ନୁ ପ୍ରବୁ ତା଼ଣାଟି ଏ଼ନି ହୁକୁମି ବେଟା ଆ଼ହାହିଲଅଁ; ସାମା ପ୍ରବୁତି କାର୍ମାଟି ନାମୁଗାଟାସି ଆ଼ହାନା ନା଼ ଅଣ୍ପୁତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ।
ଆ଼ତିଜିକେଏ ତଲି ନା଼ନୁ ଜୀସୁଇଁ ନିନ୍ଦା କିନାତେଏଁ, ଡଣ୍ତ ହୀନାତେଏଁ, ଅ଼ଡ଼େ ଲାଗେଏ କିନାତେଏଁ ମାଚେଏଁ; ସାମା ନା଼ନୁ ନାମା ହିଲାଆତାକି ବୁଦି ହିଲାଆଲେହେଁ ଏ଼ଦାଆଁ କିହିମାଚେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ କାର୍ମା ବେଟାଆ଼ତେଏଁ;
ଏ଼ଦାଆଁତାକି ୱା଼ଦୁ, କାର୍ମା ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ହାଲିତାକି ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ ବେ଼ଲାତେଏ ସା଼ୟେମି କିନାଣି କାର୍ମାମେହ୍ନାଣି ବେଟାଆ଼ହାଲି ତାକି ମା଼ର ସା଼ସାତଲେ କାର୍ମାମେହ୍ନି ସିଂଗାସାଣି ନ଼କିତା ହାନ ।