4 ବେନ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଅନ୍ ବେତନ୍ ଇସାପ୍ତେ ଦର୍କିତ୍, ମାତର୍ ଆଦ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉପହାର୍ ଇନା ଦର୍କ ।
ବେନ ବାତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ରକମ୍ ବାତ୍ ଇତ୍ତନ୍, ବେଦିନାଦ୍ ମେଣ୍ଡଅନ୍ଦାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦାନ ଇଦାନଙ୍କ୍ ୱେୟ୍ତେ ?”
ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଅନୁଗ୍ରହ୍ ସେଙ୍ଗେ ଏଞ୍ଚ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଯଦି ଅଡ଼ାଦ୍ ନିଜାତେ ପାଡ଼୍ୟି ମାୟ୍ଦିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚିମାନେଣ୍ଡ୍, ଅନାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହ୍ ନିଜାତେ ଅନୁଗ୍ରହ୍ ଆୟଆୟେଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ବିନାମୁଲ୍ୟତେ ଅନ୍ ଅନୁଗ୍ରମାମେ ଆୟମ୍, କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନାଗ୍ ବେନ୍ ମୁକ୍ତି ମିନ୍ଦେ, ଅଦିନ୍ତଡ଼୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଦିନାଦ୍ କାରନ୍ ଆଦୁତ୍ତେ, ଅଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ଚେଷ୍ଟାତ୍ ପର୍ର ଆଶେ ମାଡ଼ମାତ୍ତଡ଼୍, ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ପର୍ର ଆୟ୍ୟ । ଆଦିନ୍ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଆଡାମ୍ ଆଦାନ୍ “କାଲ୍ଦାଗ୍ ତାଲ୍ଗି ମଦଲ୍ ରାୟ୍ତଡ଼୍ ।”