3 ଆଲେକେ ବାଆତେ ? ଯଦି ବେନ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଆତ୍କେ, ଆଲେକେ ବାତ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅବିଶ୍ୱାସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତିଙ୍କ୍ ନଷ୍ଟ ମାଡ଼ିତ୍ ?
ମାବ୍ ନୁ ପୃତିବି ନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତେ ସିନା; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନା ଗଟ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଲୋପ୍ ପାହେମ୍ ଆୟ୍ୟ ।
ତ ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେତାଗାଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ସାରେତମ୍ ପାଏମ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେମ୍, ଅନୁଗ୍ରହତେ ପର୍ ଅନୁଗ୍ରହ ପାଏମ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।
ଇତ୍କେ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ଆଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ । ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଯିଶାଇୟ ଲେକ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପ୍ରବୁ, ମାନ୍ କାବୁର୍ କେଞ୍ଜି ବେନ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ?”
ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚି ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼୍ତନ୍, ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ତାନ୍ ଦାନ ଇଦାନାଗ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବିପଲ୍ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ନାନ୍ କେଲନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବଂଶତାଗ୍ ପୁଟ୍ତେ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଆୟଡ଼୍,
ମାନାଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ମକମ୍ତେ ଦାର୍ପୁନ୍ତାଗ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ଲେକାମ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଗୌରବ୍ ତଅନ୍ଦୁତ୍ ନୁ ପ୍ରବୁନାଗାଙ୍କ୍ ପେୟ୍ତାଦ୍ ଆଦ୍ ମାଇମାତେ ତଡ଼୍ ମାନାଡ଼୍ କାମ୍କେ ଲେକାମ୍ ଅନ୍ ରକମ୍ ବାଦ୍ଲେମ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ।
ହୋ ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍ ! ମିଇ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ସାରେଦାମ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦାନ୍ ମାୟାଦ୍ ଲେକାମ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ ଲେକାମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଲେକାମ୍ ନାର୍ଗେ ଆସମିନ୍ଦେ, ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଲୋପେ ମୀଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ୱେରନ୍ ୱେର୍ର ପ୍ରେମ ଅଦିକ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ ।
କିନ୍ତୁ ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାନାଡ଼୍, ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ଆତ୍କେ ମିକା, ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେଦାମ୍ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମାନ୍ତନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜର୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱନ୍ ।”
ବାତାଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଲେକେମ୍ ମାମ୍ ଗାଲା ସୁସମାଚାର୍ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍ । ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ କେଞ୍ଜି ଗାଲେୟ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ସାଙ୍ଗ୍ ଆଦ୍ ସାୟେତାଦ୍ ଆୟ୍ୱାମାତ୍ତେ ।