1 ମେକାଗଲାଲ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ସିଲ୍ ଟେଣ୍ଡାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାତର୍ ଅଦାଗାଣ୍ଟା ଯାକ ସାରେ ଲେଙ୍ଗ୍ ଆୟକଟ କଟମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ସମାଦିତିଙ୍କ୍ କେପାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଲେକେତ୍ ତିଆର୍ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ଅନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମୁସିମାନ୍ଦାନ୍ କାଲ୍ଦେ ପର୍ର କୁଦି ଅଂକିଙ୍କ୍ କେପାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନୁ ସୈନ୍ୟଡ଼୍କ୍ ଆଗେ ମାନ୍ଦାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ତେ ତିନ୍ଦେ କାୟ୍ଦାଗ୍ ନାନେ ୱେରଡ଼୍ ବଇ ଉଡ଼୍ତାନ୍; ତାନ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ପାକା ଲେକା ଆଶ୍ମାତ୍ତେ ନୁ ସାତ୍ଟାନ୍ ସିଲ୍ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ଲେକା ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ଅଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ପୁନେ ପାଟେ ପାର ମାତ୍ତଡ଼୍, “ବଇ ଆସ୍ ମିକା ଆଦ୍ ମାଆର୍ ଟେଣ୍ଡାନଙ୍କ୍ ନିମେ କେ ଯୋଗ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିମେ ଆୱୁକି ଆସ୍ମାତ୍ତିନ୍ ନୁ ନିୟାଦ୍ ତଡ଼୍, ସାରେତେ ନାର୍, ବାଷାବାଦିଡ଼୍, ରାଷ୍ଟ ନୁ ଜାତିନାଗାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ଆସ୍ ମିନ୍ଦେନି ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେକା ଗଲାଲ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ମୁଦ୍ରାନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଟେଣ୍ଡ୍ତନ୍ ନୁ ନାଲୁ ପଶୁନ୍ ନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ନାକିଙ୍କ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତ୍ତନ୍, “ୱାଡ଼େ !”
ତାନ୍ପେର୍କେ, ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେକାଗଲାଲ୍ ଚଅଟାନ୍ ସିଲ୍ ଉତ୍ତନ୍; ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାର୍ଗେ ବୁମିକମ୍ଫ ଆତ୍ତା । ପଡ଼୍ଦ୍ କୃଷ୍ଣ କଲର୍ତେ କମ୍ୱଲ୍ ଲେକାମ୍ ଇକାଡ଼୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ ପୁରା ନେତୁର୍ କଲର୍ ଆତ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ମେକା ମେଇତାନନ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ଟେଣ୍ଡ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ରେଣ୍ଡ୍ ପଶୁ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ୱାଡ଼ାଟ୍ ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ମେକାଗଲାଲ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ମୁଦ୍ରା ଉତ୍ତେ ପେର୍କେ ମୁଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଢା ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ୱାସ୍ ଉଡ଼ା ।” ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ୱେରଡ଼୍ ଗୁଡି କଲର୍ତେ ଗୁରାମ୍; ଆଦ୍ ଗୁରାତଣ୍ଡ୍ତେ କାଇଦାଗ୍ କେଜି ମାତ୍ତେ;
ତାନ୍ ପେର୍କେ, ମେକା ମେଇତାନନ୍ ନାଲୁଯାକ ଉସ୍ମିକା କେତ୍ତନ୍ ନୁ ନାଲୁ ପଶୁ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ୱାଡ଼େ !”
ତାନ୍ପେର୍କେ, ମେକାଗଲାଲ୍ ଏଇଙ୍ଗ୍ ମଆର୍ ଉତ୍ତନ୍ ନୁ ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ୱେରଡ଼୍ ବେଦୀ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ କେସ୍ମିକା ସାକ୍ଷ୍ୟତାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଆତ୍ମାକିନ୍ ଆୱୁ ବେଦୀ ମଦଲ୍ ସୁରକିତ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତା ।