11 ସିଂହାସନ୍ତିଙ୍କ୍, ବୟସ୍ତେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନେତାନଡ଼୍କ୍ ନୁ ନାଲୁ ପ୍ରାଣିଙ୍କ୍ ତୁଡ଼ୀଇ ଆସ୍ ଦୂତକି ନିସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ମଡ଼୍କ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ି
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଜେକେ ଆନ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ! ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ‘ମାତର୍ ନି ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼େ ନୁ ଅନାଦ୍ ସେବା ମାଡ଼େ ।’”
ବେନ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ସମ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ମାଲ୍ସ୍ୱାଦାନ୍ ବାବାଙ୍କ୍ ଆନ୍ତେ ସମ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।”
ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର ଅନ୍ ମୁନେନ୍ ଜାନୁମ୍ଆତ୍ତା ମାରିଙ୍କ୍ ଇ ବୁମ୍ତାଗ୍ ରହତେୱେଲେ ଇଦ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱରନ୍ ଦୂତ ସାର୍ରେ ଅଙ୍କ୍ ଆରାଦନା ମାଡ଼ିତା ।”
ଇଦିନ୍ ପେର୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନେ ନିଜେ ନିଜେ ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ୨୪ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ ନମସ୍କାର୍ ମାଡ଼ି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆରାଦନା ମାଡ଼ି,
ପ୍ରବୁ ! ବେନବା ନିକିଙ୍କ୍ ୱେରୟନ୍ ? ନିୟାଦ୍ ଗୌରବ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ବେନବା ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ? ମାତର୍ ନିମେକେ ପବିତ୍ର, ସାରେ ଜାତି ୱାସ୍ ନିୟାଦ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିୟାଦ୍ ନ୍ୟାୟଲେକେତ୍ କାମ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଉଡ଼୍ତଡ଼୍ ।”
କିନ୍ତୁ ଆଦ୍ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଆଦ୍ ଲେକାମ୍ ମାଡ଼ାମାଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନାନେ ମିକା ମିଇ ଲେକାମ୍ ୱେରନ୍ । ମିୟାଦ୍ ବେନ୍ ବାବବାଦି ଦାଦାନଡ଼୍ ନୁ ବେନ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇ ଲେକାମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ଲେକାମ୍ ନାନେ ମିକା ୱେରନ୍ ସେବକ୍ ଲେକାମ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
ମୁନେଙ୍କ୍ ତାଉ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେନେତାଲଡ଼୍ ଚିରଞ୍ଜିବି ନାରୁଡ଼୍ତେ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ପ୍ରାଣିପାତ ମାଡ଼ି ତାମାଦ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପତଡ଼୍ । ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ ମଦଲ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ମୁକୁଟ୍ ୱାଟି ମିକା କେତ୍ତଡ଼୍,
ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ତାଗେ ସାରେପାକା ତିଡ଼୍ଆସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଚବିଶ୍ଟାନ୍ ସିଂହାସନ୍ତାଗେ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେ ମଣ୍ଡଲିତେ ନେତା ଆଗେ ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ପାଣ୍ଡେଲାଉ ସିଲେ କେର୍ସ୍ ମାନ୍ନୁଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ ତାଲ୍ତ୍ ପରୁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମୁକୁଟ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ସ୍ପଟିକ୍ ଲେକାମ୍ ସ୍ୱଚ୍ଛ ସମୁଦ୍ର ତନ୍ଦ ମାତ୍ତେ । ସିଂହାସନ୍ତିଙ୍କ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ପାକା ତିଡ଼୍ୟ୍ପାକେ ନାଲୁ ପଶୁ; ତାମ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗେ ମୁନେ ନୁ ପେର୍କେ କଣ୍ଡାନ୍ ତଡ଼୍ ପୁରା ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ସାରେ ପ୍ରାଣୀନ୍ ଆରୁଲାକା ରେକା ମାତ୍ତା ଆୱୁ ବାଇଦେ ନୁ ଲୋପେ ମିକା କଣ୍ଡା ମାତ୍ତା । ଆୱୁ ନାର୍କା ପାୟାଲ୍, ରମକଟ୍ ପାଟେ ପାରମାତ୍ତା, “ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ! ମୁନେକଞ୍ଜ୍ ଇଞ୍ଜେଆନା ବେନ ସାରେଦାମ୍ ବିଦ୍ୟାମାନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ବେନ ୱାଦ୍ତନ୍ ।”