1 ତାନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେକା ଗଲାଲ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ମୁଦ୍ରାନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଟେଣ୍ଡ୍ତନ୍ ନୁ ନାଲୁ ପଶୁନ୍ ନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ନାକିଙ୍କ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତ୍ତନ୍, “ୱାଡ଼େ !”
ଆସୁଟେ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦିନ୍ ଯୋହନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହି ଉଡ଼ାଟ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମେଣ୍ଢାମେଇତାନଣ୍ଡ୍, ବେନ ଜଗତ୍ତେ ପାପ୍ କାଞ୍ଜିଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ବାଆତେ ଉଡ଼୍ତମ୍ ନୁ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍, ଆଦ୍ ବିଷୟ୍ କେଲ୍ୱେ ମାନ୍ଦାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱମ୍ ।”
ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ତେ ଦ୍ୱାର୍ କୁଲେମ୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ନିୟମ୍ ସିନ୍ଦୁକ୍ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ତନ୍ଦତେ । ତାନ୍ପେର୍କେ ୱାନ୍ନେ ମେର୍ସତେ, ବଜ୍ରନାଦ, ବୁମିକମ୍ପ ନୁ ଗାଟି ଆଦୁର୍ ଗାଡା ରାଲ୍ତା ।
ପୃତିବିତେ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତେ ମୁନେନ୍ ବେନଡ଼୍ ପେଦେର୍ତେ ଯୁଦ୍ ଆସ୍ମାତେ ମେକାଗଲାନଡ଼୍ ଜୀୱେ ବଇତାଗ୍ ଲେକା ଆସ୍ମାତେ, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ପୃତିବି ତାଗ୍ ମେଣ୍ଡ ବେନଡ଼୍ ସାର୍ତଡ୍ ପଶୁନ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଏର୍ ପ୍ରପାତ୍ ନୁ ବଜ୍ରନାଦ୍ ଲେକାମ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଲେଙ୍ଗ୍ । ଡ଼ଲା ପେଞ୍ଚ ମାନ୍ଦାନ୍ ବିଣା ଜଙ୍କାର୍ ଲେକାମ୍ ମିକା ଆଗ୍ କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ଆୟନୁଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ସମୟତ୍ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ସମୁଦ୍ର ସାଉଣ୍ଡ୍ ନୁ ବିଜୁଳି ସାୱୁଣ୍ଡ୍ ତଡ଼୍ ନାରିନ୍ ମର୍ଲେଙ୍ଗ୍ ପଙ୍ଗି ୱାଦୁତ୍ । ନାରୁଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ସ୍ତୁତି ମାଡ଼ୁତଡ଼୍; “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରଂସସା ମାଡ଼ାଟ୍, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ମହାପରାକ୍ରାନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍, ଅଣ୍ଡେ ମାତର୍ ମାନ୍ ରାଜାଲ୍ ।
ସାରେ ପ୍ରାଣୀନ୍ ଆରୁଲାକା ରେକା ମାତ୍ତା ଆୱୁ ବାଇଦେ ନୁ ଲୋପେ ମିକା କଣ୍ଡା ମାତ୍ତା । ଆୱୁ ନାର୍କା ପାୟାଲ୍, ରମକଟ୍ ପାଟେ ପାରମାତ୍ତା, “ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ! ମୁନେକଞ୍ଜ୍ ଇଞ୍ଜେଆନା ବେନ ସାରେଦାମ୍ ବିଦ୍ୟାମାନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ବେନ ୱାଦ୍ତନ୍ ।”
ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ତେ ତିନ୍ଦେ କାୟ୍ଦାଗ୍ ନାନେ ୱେରଡ଼୍ ବଇ ଉଡ଼୍ତାନ୍; ତାନ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ପାକା ଲେକା ଆଶ୍ମାତ୍ତେ ନୁ ସାତ୍ଟାନ୍ ସିଲ୍ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ଲେକା ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ଅଡ଼୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ପାଟ୍ ମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ଆୱୁକି ମାନ୍ଦାନ୍ ଆ ମେଣ୍ଢା କ୍ଷମତା, ଏଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ, ଜ୍ଞାନ୍ ନୁ ଶକ୍ତି ସମ୍ଭ୍ରମ, ଗଉରବ୍ ନୁ ପ୍ରଶଂସାତେ ବାଜନ୍ !”
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ପେର୍କେ ନାଲୁଲାକା ପଶୁ ନୁ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ ମେକାଗଲାନ୍ ମୁନେ ପ୍ରଣାମ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ସାରେତଡ଼୍ କାଇକିନାଗ୍ ୱେର ବିଣା ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବକ୍ତନଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲେକାମ୍ ଦୁପତାଗ୍ ନିଣ୍ଡୁ ୱେରଡ଼୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ମାତ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ମେକା ମେଇତାନନ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ଟେଣ୍ଡ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ରେଣ୍ଡ୍ ପଶୁ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ୱାଡ଼ାଟ୍ ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ମେକାଗଲାଲ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ମୁଦ୍ରା ଉତ୍ତେ ପେର୍କେ ମୁଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଢା ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ୱାସ୍ ଉଡ଼ା ।” ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ୱେରଡ଼୍ ଗୁଡି କଲର୍ତେ ଗୁରାମ୍; ଆଦ୍ ଗୁରାତଣ୍ଡ୍ତେ କାଇଦାଗ୍ କେଜି ମାତ୍ତେ;
ତାନ୍ ପେର୍କେ, ମେକା ମେଇତାନନ୍ ନାଲୁଯାକ ଉସ୍ମିକା କେତ୍ତନ୍ ନୁ ନାଲୁ ପଶୁ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ୱାଡ଼େ !”
ମେକାଗଲାଲ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ସିଲ୍ ଟେଣ୍ଡାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାତର୍ ଅଦାଗାଣ୍ଟା ଯାକ ସାରେ ଲେଙ୍ଗ୍ ଆୟକଟ କଟମାତ୍ତଡ଼୍ ।