12 ଅଡ଼୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ପାଟ୍ ମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ଆୱୁକି ମାନ୍ଦାନ୍ ଆ ମେଣ୍ଢା କ୍ଷମତା, ଏଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ, ଜ୍ଞାନ୍ ନୁ ଶକ୍ତି ସମ୍ଭ୍ରମ, ଗଉରବ୍ ନୁ ପ୍ରଶଂସାତେ ବାଜନ୍ !”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସ୍ୱର୍ଗ ନୁ ପୃତିବି ସାରେ ଅଦିକାର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଆସୁଟେ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦିନ୍ ଯୋହନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହି ଉଡ଼ାଟ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମେଣ୍ଢାମେଇତାନଣ୍ଡ୍, ବେନ ଜଗତ୍ତେ ପାପ୍ କାଞ୍ଜିଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ନିମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ପର୍ର ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତି, ବେଦ୍ରକମ୍ ନିମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ହିତ୍ତିନ୍, ଅଡ଼୍କ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମୀଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଷୟ ପୁନୁଟ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ସାଉକାର୍ ଆସ୍ମିକା ମିଇ ସେଙ୍ଗେ ଗରିବ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ଗରିବ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଗାଲା ବେଲା ସାଉକାର୍ ଆଦ୍ ପାର୍ଦ୍ତିନ୍ ।
ସାରେ ବିଶ୍ୱ ଜଗତ୍ତେ ତନ୍ଦ୍ୱାଦ୍, ୱେରଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍, ସାରେଦିନାତ୍ ରାଜାଲ୍, ଅଣ୍ଡୟ୍ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ସମ୍ମାନିତ ନୁ ମହିମାନ୍ନିତ ଆଇଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ତାମ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେବା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାନାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଯାଜକ ବଂଶ ମାଡ଼୍ତନ୍ । ସାରେ ଗଉରବ୍ ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ସାରେଦିନାମ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଦ୍ ଆୟି ଆମେନ୍ ।
ପୃତିବିତେ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତେ ମୁନେନ୍ ବେନଡ଼୍ ପେଦେର୍ତେ ଯୁଦ୍ ଆସ୍ମାତେ ମେକାଗଲାନଡ଼୍ ଜୀୱେ ବଇତାଗ୍ ଲେକା ଆସ୍ମାତେ, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ପୃତିବି ତାଗ୍ ମେଣ୍ଡ ବେନଡ଼୍ ସାର୍ତଡ୍ ପଶୁନ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରଅସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ବୀଣା ପେଏଞ୍ଚି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେବକ୍ ମୋଶାନ୍ ପାଟେ ନୁ ମେକାଗଲାନ୍ ପାଟେ ପାର୍ର ମାତ୍ତଡ଼୍; “ଆ ପରାପରାକ୍ରାନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍ ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍ସାରେ ବେସର୍ ମାହାନ୍ ନୁ ବିଚିତ୍ର, ସାରେଜାତିତ୍ ରାଜାଦିରାଜା ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍ପନ୍ଥା ବେସର୍ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗାତ ନୁ ସତ୍ !
ଇଦିନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ ବାତ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ମାନ୍ଦେତାଦ୍ ମର୍ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆସମାତ୍ତେ । ଅଡ଼୍ କେସମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସ୍ତୁତି ମାଡ଼ାଟ୍ । ମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପରିତ୍ରାଣ୍, ଗୌରବ୍ ନୁ ପରାକ୍ରମତେ ଅଦିକାର୍ ।
“ଆ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ! ନିମେ କେ ଗୌରବ୍, ସମ୍ଭମ ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ବାଜନ୍, କାରନ୍, ନିମେ ସାରେ ବିଷୟତେ ସୃଷ୍ଟି ମାଡ଼୍ତିନ୍ । ନିଜେତ୍ ଇଚ୍ଛାତେ ଆଦ୍ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ତାତ୍ତିନ୍, ପଶୁକିଙ୍କ୍ ଜିୱେ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।”
ଆସୁଙ୍ଗ୍ ସ୍ୱର୍ଗ, ପୃତିବି, ପାତାଲ ନୁ ସମୁଦ୍ରତେ ସାରେ ପଶୁ ନୁ ବିଶ୍ୱତେ ସାରେ ପ୍ରାଣିଙ୍କ୍ ପାଟେ ପାରାନାଦ୍ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍ । ଅଡ଼୍ ପାରମାତ୍ତଡ଼୍, “ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ ପରୁ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରିନ୍ ନୁ ତାନ୍ ମେଣ୍ଢାତ୍ ପ୍ରସଂଶା ମାଡ଼ାଟ୍ । ତାମ୍ ସମ୍ମାନ୍, ଗଉରବ୍ ନୁ ସାତ୍ୱାମ୍ ସାରେ ଦିନା ମାନ୍ତେ !”
ତାନ୍ପେର୍କେ ସିଂହାସନ୍ତେ ନାଡ଼୍ମେ ମୁନେଙ୍କ୍ତାୱୁ ନାଲୁଟାନ୍ ପଶୁ ନୁ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ଆଗାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ନିସ୍ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ମେଣ୍ଡେ ଡଲ୍ତେ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆୟ୍ନୁଡ଼୍ । ଆଦିନାୱୁ ସାତ୍ଟାନ୍ କଅକ୍ ନୁ ସାତ୍ଟାନ୍ କଣ୍ଡା ମାତ୍ତା । ଆୱୁ କଣ୍ଡା ପୁରା ପୃତିବିତାଗ୍ ରହସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଆତ୍ମା
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ପେର୍କେ ନାଲୁଲାକା ପଶୁ ନୁ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ ମେକାଗଲାନ୍ ମୁନେ ପ୍ରଣାମ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ସାରେତଡ଼୍ କାଇକିନାଗ୍ ୱେର ବିଣା ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବକ୍ତନଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲେକାମ୍ ଦୁପତାଗ୍ ନିଣ୍ଡୁ ୱେରଡ଼୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ମାତ୍ତେ ।
ଅଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ପୁନେ ପାଟେ ପାର ମାତ୍ତଡ଼୍, “ବଇ ଆସ୍ ମିକା ଆଦ୍ ମାଆର୍ ଟେଣ୍ଡାନଙ୍କ୍ ନିମେ କେ ଯୋଗ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିମେ ଆୱୁକି ଆସ୍ମାତ୍ତିନ୍ ନୁ ନିୟାଦ୍ ତଡ଼୍, ସାରେତେ ନାର୍, ବାଷାବାଦିଡ଼୍, ରାଷ୍ଟ ନୁ ଜାତିନାଗାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ଆସ୍ ମିନ୍ଦେନି ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେକା ଗଲାଲ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ମୁଦ୍ରାନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଟେଣ୍ଡ୍ତନ୍ ନୁ ନାଲୁ ପଶୁନ୍ ନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ନାକିଙ୍କ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତ୍ତନ୍, “ୱାଡ଼େ !”
କେତ୍ତଡ଼୍, “ଆମେନ୍ ! ପ୍ରଶଂସା, ଗୌରବ୍, ଜ୍ଞାନ୍, ଦନ୍ୟବାଦ୍, ସମ୍ଭ୍ରମ, କ୍ଷମତା ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପାଏମ୍ ଆୟିଣ୍ଡ୍, ଆମେନ୍ !”