12 “ପର୍ଗାମମ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍, ବେନନ୍ ଗାର୍ରେ ଗାଟି ରେଣ୍ଡ୍ପାକା ୱାୟେମାନ୍ଦାନ୍ ଚୁର୍ ମିନ୍ଦେ, ଅନାଦ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ।”
ଇଶ୍ୱରତେ ଗଟ୍ ଜିୱୁତାଦ୍ ନୁ ଆଦ୍ ବିଶ୍ୱାତେ ମିନ୍ଦେ । ଆଦ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ୱାୟେ ସୁର୍କେସେର୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଅଲ୍ତେ; ଆତ୍ମା ନୁ ଜିୱେ ମେଣ୍ଡେ ବୁଲା ନୁ ମେଦୁର୍ ୱେରେ ମାଡ଼ିତେ, ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ମନ୍ତାଗ୍ ଆଲ୍ସାନାଦ୍ ନୁ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ବେନମାତି ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକିୱାଟେ ନୁ ଏପିସସ୍, ସ୍ମର୍ଣ୍ଣା, ପର୍ଗାମମ୍, ତୁୟଟୀରା, ସାର୍ଦ୍ଦିସ୍, ପିଲାଦେଲ୍ଫିଆ ନୁ ଲାଉଦିକିଆତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିକିଙ୍କ୍ ବଇତିଙ୍କ୍ ରହସିମୁଟ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ତିନ୍ଦେକାଇଦେ ପାକେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଉକାମ୍ ପଇସ୍ ମାତ୍ତନ୍ ନୁ ୱେରଡ଼୍ ଗାଟି ୱାୟେ ମାନ୍ଦାନ୍ ଚୁର୍ ଅନ୍ ମକତାଗାଙ୍କ୍ ପେୟ୍ତେ । ଅନ୍ ମକମ୍, ପାୟାଲ୍ତାଦ୍ ପଡ଼୍ଦ୍ ଲେକାମ୍ ଗାଟିୱେସ୍ ମାତ୍ତେ ।
ତାନ୍ ମକତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଲାଟିଲାଦ୍ କଡ଼୍ଗ ୱାୟେତେ ମାନ୍ନୁଡ଼୍ । ତାନ୍ ସାଆଯ୍ୟତେ ଆଦ୍ ପୃତିବିତେ ସାରେ ଜାତିଙ୍କ୍ ପରାସ୍ତ ମାଡ଼ିତେ । ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଲୁଆ ଦଣ୍ଡତାଗ୍ ସାଲା ମାଡ଼ିତନ୍ ନୁ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗାଟି କପାମ୍ତେ ପସଲ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପେଷଣ କୁଣ୍ଡତାଗ୍ ନିଜେତ୍ ପିସ୍କି କାଲ୍ ପେସ୍ପିତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ସୈନ୍ୟଡ଼୍ ଗୁରାମ୍ ତାରି ଉଡାନଡ଼୍ ମକମ୍ ବନ୍ଦ ମାଡ଼ି କଡ଼୍ଗତେ ଡଲ୍ତଡ଼୍; ମାବ୍ତେ ପିଟେକି ମାନ୍ ଇଚ୍ଛାତେ ଅଡ଼୍ ଆୱୁଙ୍ଗ୍ ତିତ୍ତା ।
“ଏପିସସ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍; ବେନନ୍ ତିନ୍ଦେକାଇଦେ ପାକେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଉକାକ୍ ନୁ ବେନ ସାତ୍ଟାନ୍ ସୁନାତାୱୁ କୁପି ନାଗେ ଆଦାୱାଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅନାଦ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ।”
ମିୟାଦ୍ ପାପ ୱିଡ଼୍ସାଟ୍; ଇଲୁକ୍ ନାନେ ଯାପେ ମିଇ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ନା ମକତାଗ୍ ପେୟ୍ତେ ଚୁର୍ ଲେକେତ୍ ଗଟ୍ତଡ଼୍ ଆଦ୍ କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।