4 ତାନ୍ପେର୍କେ ତୃତିୟ ଦୂତନ୍ ପାତ୍ରତାଗ୍ ବାତେ ମାତ୍ତେ, ଆଦ୍ ଆ ବେଡ଼େମ୍ ବା ଇଲ୍କାନାଗ୍ ତସ୍ସିତ୍ତନ୍ ନୁ ଆଦିନ୍ ସାରେତେ ଏର୍ ନେତୁର୍ତେ ପରିଣତ ଆତ୍ତେ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ କେତାନ୍ ୱେଲେ ମାବ୍ତିଙ୍କ୍ ଆଡାମ୍ ମାଡ଼ି ବୃଷ୍ଟିତିଙ୍କ୍ ବନ୍ଦ ମାଡ଼ାନ୍ ଆଦେଶ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇତ୍ତଡ଼୍ । ଏର୍ ପଙ୍ଗାନ୍ ଇଲ୍କାକିଙ୍କ୍ ନେତୁର୍ତେ କାଲ୍ପାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ନିଜେ ଇଚ୍ଛାତ୍ଲେକାମ୍ ପୃତିବିତାଗ୍ ସେନ୍ନେକ୍ ସେନ୍ନେକ୍ ମହାମାରି ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ମିନ୍ଦେ ।
ଆଦ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେସମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ୱେର୍ମୁଟ୍, ତାନ୍ ଆତ୍ମାତେ ପ୍ରସଂଶା ମାଡ଼ାଟ୍, ବାତିଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ବିଚାର୍ ୱାସ୍ ଏୱୁତେ । ସ୍ୱର୍ଗ, ପୃତିବି, ସମୁଦ୍ର ନୁ ସାରେ ଏର୍ଦିଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତେ ସୃଷ୍ଟି କର୍ତାଙ୍କ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
ଆସୁଙ୍ଗ୍ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଏର୍ଦେ ଦାୟିତତେ ମାନ୍ଦାନ୍ ଦୂତ କେତୁତେ, “ନିମେ ପବିତ୍ର, ନିମେ ଇଞ୍ଜେ ନୁ ସାରେଦିନାତ୍ତନ୍; ନିମେ ଟିକ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।