7 ତାନ୍ପେର୍କେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଯୁଦ୍ ଆରାମ୍ ଆତ୍ତେ । ମିକାଏଲ୍ ନୁ ତାନ୍ ଦୂତକି ଆଦ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ନୁ ତାନ୍ ପେର୍କେ ଆଦାନଡ଼୍ତ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ନାରୁନ୍ ପିଲେ ତାନ୍ ରାଜ୍ୟତାଗାଙ୍କ୍ ସାରେ ଅପରାଦ୍ ପାଡ଼ିୟିଦେ ନଡ଼୍କ୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ବାଗାତଡ଼୍କ୍ ପାପ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ କେତିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦୂତକିଙ୍କ୍ ରହତିତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ପିଲେ ନିଜେତ୍ ବାବଙ୍କ୍ ମାଇମାତେ ଗୌରବ୍ ପାଏମ୍ ଆସ୍ ନିଜେ ଦୂତତଡ଼୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ ପାଡ଼୍ୟି ଲେକାମ୍ କାୟେ ହିଦ୍ତନ୍ ।
ମହିର୍ତେ ଶଦ୍ଦ ନୁ ପୃତିବିତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ପଡ଼ିୟେ ତାଗାଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ପଡ଼ିୟେ ହେୱ୍ନା ଅନ୍ ହେଞ୍ଚଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ମଦ୍ମାଡ଼ି ତାତାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାରୁନ୍ପିଲେ ତାନ୍ ଦୂତକିଙ୍କ୍ ରହ୍ତିତନ୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ଡେବ୍ପାକେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, “ଆର୍ ଅବିଶାପ୍ତେ ମାନ୍ଦେ ! ନା ମୁନେକଙ୍କ୍ ଦୁରାମ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ।” ଶୟ୍ତାନ୍ ନୁ ତାନ୍ ଦୂତତେ ପେର୍କେ ଆଦାନଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେଗେ ସାରେଦିନା ନିଡ଼୍ତାନାଦ୍ କିସ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ଆଗେ ଆନୁଟ୍ ।
ମିଡ଼୍ ବାତେଏ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍, ନାନ୍ନେ ନା ବାବାଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ତାଲ୍କାନ୍ ହିତ୍କେ, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବାର୍ଟାନ୍ ବାହିନିକିନ୍ ୱିଡ଼୍ସି ନାର୍ଗେ ଦୂତକିଙ୍କ୍ ରହତ୍ ପାର୍ତଣ୍ଡ୍ ?
ଇଦ୍ ବାଗାତ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଦେଶ୍କିନାଗ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ି ନାନ୍ ବେଲାନ୍ ଆଂକାର୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ଆୟ୍ୟ, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନା ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ଯନ୍ତ୍ରନାଲେକାତ୍ ବ୍ୟାଦି ଇତ୍ତଡ଼୍, ଇଦ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଆଶେ ଆୟ୍ୱାଙ୍କ୍ ଶୟତାନ୍ତେ ଦୂତ୍ତିଙ୍କ୍ ରତ୍ତତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତେ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼୍ୱାଡ଼୍; ମାନାଡ଼୍ ଶୂନ୍ୟତେ ଶୟ୍ତାନ୍ ଶକ୍ତି ନୁ ଇଦ୍ ଯୁଗ୍ତେ ଶାସନ୍ମାଡ଼ାନଡ଼୍, ରାଜାଲଡ଼୍ ନୁ ସାର୍ରେ ବିଶ୍ୱଶକ୍ତି ବିରୁଦ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ମିୟାଦ୍ ତିପାଲ୍ତିଙ୍କ୍ ଶେଷ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ମାନ୍ ଗାଲା ସାନ୍ତନା ମାଡ଼ିତନ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଇଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ସାଦନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ବେସୁଟ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ତାନ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ପରାକ୍ରାନ୍ତ ଦୂତନ୍ ତଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଡିଗିତଣ୍ଡ୍ ।
ସାର୍ରେତଡ଼୍କ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍ ନୁ ଗେଲ୍ସ୍ପାନଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର ତାନ୍ ନାର୍ଗେ ମାର୍ ମାୟାସ୍କ୍କିଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ଗୌରବତେ କାଇଲ୍ପାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍, ଡଲାନାଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ସିଦ୍ଦ ମାଡି ସାୟେ ପାଡିୟ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଆଦୁତଣ୍ଡ୍ ପରିତ୍ରାଣ ଆର୍ଦେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଦାନଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ପାପାମ୍ ଦୂତକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଇୱକଟ୍ ନର୍କତାଗ୍ ହେସ୍ସି ମାତ୍ତନ୍ । ଆଗେ ଆୱୁ ମହାବିଚାର୍ ଦିନ୍ ଯାକ ଇକାଡ଼୍ତେ ଗୁୟିନ୍ଦେତାଗ୍ ମିନ୍ଦେ ।
କିନ୍ତୁ ମୁକ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମିକାଏଲ୍ ମିକା ଇଦ୍ ରକମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମୋଶାନ୍ ସମାଦି ଆ ଶୟ୍ତାନ୍ ତଡ଼୍ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ମାଡ଼ାନ୍ ୱେଲେ ମିକାଏଲ୍ ଅପ୍ମାନ୍ ଗଟ୍ କେସ୍ ସୟ୍ତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଆସାମ୍ କେସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପ୍ରବୁ ନିକିଂଙ୍କ୍ ପାସ୍କିଣ୍ଡ୍ ।”
ଯୁଦ୍ତାଗ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ନୁ ତାନ୍ ପେର୍କେଆଦାନଡ଼୍ ପରାସ୍ତ ଆତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ପଡ଼ିୟେ ଦର୍କ ।
ଆଦ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ଆଦୁତ୍, ସାରେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ମାଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ଗାଟି ସାତ୍ୱାମ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପାଃନ୍ତେ ତାଡ଼ାମ୍, ଶୟତାନ୍; ତାନ୍ ଦୂତନ୍ତଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ରାଲି ପୃତିବିତାଗ୍ ୱାସ୍ ରାଲ୍ତେ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ି ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆରା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଆନୁମତି ଦର୍ସ୍ତନ୍ ନୁ ସାରେ ନାକିନ୍, ରାଷ୍ଟ ନୁ ବାଷାବାସି ନୁ ଜାତିତ୍ ପରୁ ଅଙ୍କ୍ କ୍ଷମତା ଇତ୍ତଡ଼ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ପ୍ରାଚିନ୍ ତାଡ଼ାମ୍, ଆଦ୍ ପିଶାସ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ୱେରଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ୱାଡ଼୍ଷା ଜାକ ଜଞ୍ଜିର୍ତାଗ୍ ତହଃସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍,